Mosafere Zaman

متن آهنگ مسافر زمان از نیموش و فونیکس

[ورس اول | فونیکس]
خورشید غروب کرد دوباره قصه شروع شد
اون دلش میخواد باشه توو شهر شلوغ گم
حالا دیگه تنها ست و خودشه و جفت کفش‌هاش
الآن آس و پاس ولی یه زمانی شهرت داشت
چی واسش مهمه اصلا
اون کیه و کجاست؟
زیر چشاش گود و تیره و خمار
گذر زمان واسش هیچ ارزشی نداره
بگو از دست کی قراره که دوباره فرار بکنه
هراس توو دلش یه کلان دنبالشِ
دیگه پاهاش نای دویدن نداره
خودش فکر میکنه فقط آمپول هوا آخرین راه نجاتشِ
اون دلش میخواد که فقط ساکت به خواب بره کنار آتیش
ولی تموم بدن بی حسّ میگه فقط خدا ست که تنها به داد‌ ام
میرسه ، گذشته‌شو یادشه چون سزاوار این نبود
(سزاوار این نبود)

[کورس | نیموش]
این یه جنگ نرم بین من و جامعه
کی حاضره به جای من زیر‌ِزمین راه بره؟
همه منتظر ان یه روز باخت‌تو ببینن
چون دولتا به مردم راستشو نمیگن
موسیقی زیر‌زمینی یه فرهنگه
یه مسیر یه طرفه ست که برگشتش
به قضاوت مخاطب بستگی داره‌
به نظر خیلیا طنز فیلم نامه

[ورس دوم | فونیکس]
هدف من بی‌معنی نمیتونه تهش باشه
تراژدی درام یا یه نمونه ترسناک که
چشو روش میبندن ، به هنرت میخندن
آخرشم پرت میشی به کمکت نیست اصلا احتیاجی
من از بیست و شیش سال پیش پله پله باهاش بودم
یه قدم مونده فاش کنم دلیل این همه بد‌بختیشو
اصلا چی شد فقط عاشق خیابون و هیپ هاپ بود
زندگیشو سر رپ و غم جنگ باش داشتن و همه طرفدارا
یکی یکی محو شدن ، رفاقتا سرد و یخ موندن و همه از
هم فاصله گرفتن ، اون چشماشو روی خانواده بست
و با یه جمله عاشقانه بحث و به آخر رسوند با عشقش
اون رپ رو ترجیح داد ، بخاطرش تلاش کرد
اونو یادشون رفت ، آدمای حواس‌پرت
سم میخواد نه پادزهر

[کورس | نیموش]
این یه جنگ نرم بین من و جامعه
کی حاضره به جای من زیر‌ِزمین راه بره؟
همه منتظر ان یه روز باخت‌تو ببینن
چون دولتا به مردم راستشو نمیگن
موسیقی زیر‌زمینی یه فرهنگه
یه مسیر یه طرفه ست که برگشتش
به قضاوت مخاطب بستگی داره‌
به نظر خیلیا طنز فیلم نامه

[ورس سوم | نیموش و فونیکس]
تو مسافر زمانی بی اینکه با خبر باشی
آینده رو دیدی ، شنیدی
با خطراتی که به جون میخرمشون تا هدف رو لمس کنم
هیچوقت نمیشنوی توو کارم سرد شدم
خط به خط چک‌نویسا خون دل‌
من طرفداری نمیخوام که کورِ چشش
چون جادوی کار ما گم تو زرق و برق نیست
ما ها مثل یه تومار ایم سخت و بد خیم
لاعلاج‌ایم بزار راحت حاجی بگم
از این بازی دست خالی بیرون نمیرم
اگه یه روزی بدون رپ باشم دیوونه میشم
میخونم واسه اونی که کاملا بفهمت‌ام‌
چیو نمیگیری من یه شاعرم که‌
فلسفه‌اش خیابون و جدول‌هاش
به خودش قول داده که اول باشه
من نه سیاه ام ، نه سفید ام
دنبال نگاتیو ام واسه ثبت فیلم ام

[کورس | نیموش]
این یه جنگ نرم بین من و جامعه
همه منتظر ان یه روز باخت‌تو ببینن
موسیقی زیر‌زمینی یه فرهنگه
یه مسیر یه طرفه ست که برگشتش
به قضاوت مخاطب بستگی داره‌
به نظر خیلیا طنز فیلم نامه