Mono

Hamı kimin üçünsə xilaskardı...
Ya mən lal olmuşam, ya da qulağım biraz kardı
Ürəyimin yaralarına əllərinlə toxun
Gözlərimi görmək üçün yuxarı qaldır biraz kadrı

Əmələ gəlmir hərdən...
Nə qədər yazasan müharibədən, mərmilərdən
Soyuq tərdən sonra baş verən paranoiadan
Xatırlayıb hərdən, oğurladığın illəri yerinə qoy adam (sus)

Günlərim artıq maraqsız və daha sakit
Artıq alışıb yanan ocağı söndürmüşəm
Mənə ölüm hökmüdə azdı cənab hakim
Mən sevgi və bütün hissləri öldürmüşəm

Fikirlər qarma-qarışıq
Arasında ümidsizlik və karma yarışır
Biz axı deyildik əsl adam
Tüstüyə qarışan hönkürtülər əks-səda
Bu ya fraqment qısa metrajlı kino
Ya da, hər mübarizənin sonunda bitir yol

Həyat yerə çırpar bəlkə də, qaldırar səni
Son sözünü deyə bilməsən yandırar səni
Qorxulu yuxulardan ayılmadım
Hər dəfə oyananda isə adını sayıqladım

Bəlkə də, çoxdan ölmüşəm, amma sağ kimiyəm
Mən indi soyuq, əlçatmaz dağ kimiyəm
Sən hökmü oxu, qorxutmağa çalışma lakin
Bil ki, bozqurd ölümdən qorxmur, cənab hakim!