Mona Lisa

Nooit
Ik dacht dat niemand mij ooit raken zou
Ik was langs de buitenkant die stoere vrouw
Oooh maar jij ging zonder blozen aan de haal met mij
Nam er meteen ook die onzekerheid bij

Het gebeurt telkens onverwacht
En ik weet niet hoe jij het doet
Maar ik smelt en dat voelt zo goed
En de Mona Lisa lacht

Ooit

Wie had gedacht dat ik ooit zweven zou
Hier in een onbekende stad met jou
Ah, en zij
Zij ziet ons enkel staren naar elkaar
We hebben amper nog een oog voor haar

Het gebeurt telkens onverwacht
En ik weet niet hoe jij het doet
Maar ik smelt en dat voelt zo goed
En de Mona Lisa lacht
Het gebeurt telkens onverwacht
En ik weet niet hoe jij het doet
Maar ik smelt en dat voelt zo goed
En de Mona Lisa lacht

Je kijkt me aan en je fluistert zacht
Zij is voor ons gezwicht
In deze stad van licht
Want de Mona Lisa lacht
En je tovert nu elke dag
De wereld op mijn gezicht
Zoals daar in die stad van licht
Waar eigen Mona Lisa lacht

En de mona lisa lacht
Mona Lisa
Mona Lisa