Momken

؛[قسمت ۱]؛
مغزمو سوراخ کن
توش جرقه اول یه دنیای خوبه
من که یه ورق مچاله شدم که ارزشم شده دست خطی که رومه
من خیلی وقته نوشتم اسممو رو بخار شیشه قلبت
پس هستم تا وقتیکه بیرونت سرده و توت گرمه
منو پاکم نکن
این یه خواهش نیست
این یه هشداره
دیگه گله م از قدرت احمقا نیست
از سکوت مغزای هشیاره
هرچند منو جامعه طردم کرد
ولی بیرونم سرده و قلبم گرم
هنوز با جای لگدای قانون توی شیکم شهر همدردم
منو می فهمی یا نه؟
نگو نمی فهمی چون ساده ست
اون خیابونا حرفشو گفت با من
منم روی دیوارای شهرم آگهی کردم به یه اتفاق خوب نیازمندیم واسه افتادن
واسه رخ دادن

؛[همخوان]؛
صداتو ول کن
کی می خونه بام
به یه اتفاق خوب نیازمندیم واسه افتادن
واسه رخ دادن

؛[قسمت ۲]؛
توی دنیای من نخواستن نتوانستنه
توی دنیای تو چی؟
واسه من زندگی بدون تغییر خود باختنه
توی دنیای تو چی؟
این زندگی مرده ست
حاصلش همین توی افسرده ست
من یه لبم رو صورت چک خورده ت
دریاب وقت نیست
اگه آسمون آبی می خوای
هشیاری و بی خوابی می خوای
کلاً اگه تو زندگیت جایی می خوای
واسه قافیه شم همراهی می خوای
این اتفاق خوب افتادنیه بندازش لعنتی
که منو تو بدجوری نسخ یه تغییریم
چرا هنو پی تقدیری؟ ها؟

؛[همخوان]؛
صداتو ول کن
کی می خونه بام
به یه اتفاق خوب نیازمندیم واسه افتادن
واسه رخ دادن