Mokhtal (Azmayeshgah)

[ورس]
خونه گلگون
تو کل عمرو بودی خواب
من همدم تکپریام بوده این بند پوتینام هم
نیمه‌ی خالی میاد بیشتر به چشم تو لیوان
خب حتی تو ناراحتیم منتظر یه روزی شادم
امیدمو زدم بخیه به گردن
خودم که راست می‌گم دیگه بقیه به چپم
پس ته‌نشین نمی‌شه تو دهن می‌زنم تگری
ما خودمون هم می‌بازیم تو پی نسل برتری؟
شما تاج سر و ما هم زیر پاهات
این جا طلبه‌ی صلح می‌شه اسیر سیم خاردار
یکی می‌اُفته یه گوشه یکی دیگه می‌ره بالا
یکی گیر حقوق زن و یکی هم گیر لاپاس
من ته می‌کشم تو پس سر ور ندار
همون رعیتم که سرور نداشت
ندارم زنجیری ولی زنجیری تا ته
شعرا تکفیرین فکر می‌اُفته کر می‌شی تا شب
از این عرف تخمی بوده سرپیچی کارم
می‌دونی مفتبریا حاجی ولی تک می‌ری باز هم
می‌خاره تن
شر می‌شه جمع
وقتی مخا عفونین
چیه تاثیر زخم، ها؟
کل حرفا مثِ روز روشنه
مختله مغز می‌شه سم با خون مختلط
می‌گن خوبی بخواه واسه دشمنت
ایشالا سلامت برسی به خونه کس ننه