Moghabeleh

[قسمت اول]
خوش به حالت
دنیات کوچیکه و خیالت راحت
جواب ساده می‌دی
به ذهن تنبل جماعت
نمی‌فهمی یعنی چی
واقعیت لایه لایه ست
مهم اینه دست کی افتاده باشه روایت
خوش به حالت
به خودت حق می‌دی همه چی بخوای
کلا مُرد اون انسان که فکر می‌کرد و عقیده داشت
عقیده امروز کالای ارزون توده هاست
گذشت اون زمان که عقیده ها هزینه داشت
خوش به حالت که سرت گرمه، سُرخه گونه هات
کُل نگرانیت اینه، کی نوک زد به دونه هات
واست مهم نیست که کی ای، کجایی و چی می‌خوای
یا تفاله فکر کی شده جاری تو روده هات
نه توان تصور، نه اهل بحث و تعقل
فقط یه چایی پر رنگ، بعده خواب بعد از ظهر
بعد یه ناهار چرب، با اصحاب تجمل
خفه می‌میرین همه تهش، به دار توقع

[همخوان ۱]
نفرت زبونه می‌کشه از شکاف های جامعه
همه تو خودشون گیرن، در انتظار فاجعه
مرزا از بین می‌رن، بین رویا و خاطره
فقط یه راه مونده، مقابله، مقابله
مقابله، مقابله

[قسمت دوم]
باشه تو دنیات بزرگ و خفنه
انقدر که سرت گیج می‌ره
جوابات همه بی اثره
مسئله به دور حَلقِت پیچیده
مشکلت اینه یکی مثل من
نخواسته تو رو نخبه ببینه
فقط چون بلده بهتر از من
کلمه توی جمله بچینه
قضیه این نی کی هزینه داده
عقیده می‌تونه یه ایده باشه
تو نظر بقیه رو می‌شنوی
اگه لای عقاید خودت جا شه
می‌ترسی از دنیای من
که واسه هممون قابل فهمه
ببین این لایه واقعیت رو که
نظر تو هم محصول یه جَمعه
تو با مطالعه رشد کردی، من با چک بابام
ایده آل تو گذشته ست، آینده مال ماهاست
نگو که نگرانی ما کی ایم و چی می‌خوایم
واست کافیه به ما نگاه کنی از اون بالاها
نگو بحث و تعقل، بگو فتوا و تذکر
بعدم یه قهوه بی شیر و شادی پس از گل
تهشم یه شام سنگین
تو تنهایی و درصلح
خفه می‌میری تهش، توی صحرای تکبر
التماس تفکر

[همخوان ۲]
نه با زور و ترس، نه واسه پول
بدون بحث و بدون زور
نخوری به درد، می‌ریزیمت دور
دور، دور، می‌ریزیم، می‌ریزیم
می‌ریزیم دور
نه با زور و ترس، نه واسه پول
بدون بحث و بدون زور
نخوری به درد، می‌ریزیمت دور
دور، دور، می‌ریزیم، می‌ریزیم
می‌ریزیم دور

[قسمت پایانی]
نخوری به درد، می‌ریزیمت دور
نخوری به درد، می‌ریزیمت دور