Μήνυμα II (Minima II)

[Verse]
Μεγάλωσα στη Νέα Ιωνία
Σε μια συνοικία μ’ Αλβανούς, Πακιστανούς & καφενεία
Χαρτόμουτρα και αλάνια απ’ την πλατεία
Που βγαίνουνε το βράδυ γι αλητεία
Ψάχνοντας για αφορμή
Μα γω από μικρός την είχα ψάξει αλλιώς
Απ’ της πλατείας τα παιδιά ήμουν διαφορετικός
Αλλά και χωμένος σε νταλαβέρια που ασφαλώς
Αν το παίξεις εξυπνάκιας καταλήγεις νεκρός
Ήξερα όμως κάτι που δεν ήξεραν οι άλλοι
Αυτοί πίναν το χόρτο για να κάνουνε κεφάλι
Ενώ εγώ, είχα βρει τον τέλειο συνδυασμό
Στυλό για το χαρτί και φουντί για το μυαλό
Παρ’ όλα αυτά
Καμιά φορά πηγαίνω στα παγκάκια
Εγώ κολλάω τις ρίμες κι αυτοί κολλάν χαρτάκια
Οι πιο πολλοί απ’ όσους ξέρω γίνανε πρεζάκια