Mila Tis

Μπορεί να φταίει ο καιρός
Ήλιος που ήθελε να βρέξει
Και ο δικός μου εαυτός
Που μόνος δεν μπορεί ν' αντέξει

Ο ουρανός κι η γη φωτιά
Μα εγώ δε γίνομαι ατσάλι
Ίσως να φταίω μόνο εγώ
Που σε ζητάω πίσω πάλι

Σπάσαν τα πατώματα
Που δεν τα περπάτησες
Άλλαξαν τα χρώματα
Που δεν τα κοιτάζεις
Κάηκαν τα στρώματα
Που εσύ δεν ξάπλωσες
Κι έμεινε η αγάπη μας
Για να τη μοιράζεις

Μίλα της καρδιά μου
Μίλα της ψυχή μου
Μίλα της κορμί μου
Πρέπει να γυρίσει
Μίλα της καρδιά μου
Μίλα της ψυχή μου
Πρέπει να ‘ρθει πίσω
Κι ας με τυρρανήσει

Μπορεί να έφταιγες κι εσύ
Γι αυτό μονάχα που είχες δείξει
Ένα χαμόγελο γλυκό
Και δύο μάτια όλο θλίψη

Έγιναν όλα βιαστικά
Λες κι είχες χίλια μυστικά
Σαν να ‘σαι άγγελος στη γη
Που απ’την κόλαση έχεις βγει