Michael Collins

[Intro: Boy Lomosonic]
I wanna fly into the sky
I'm gonna fly way up so high
Even if I have to give up my life
I'm gonna make it
I'm gonna make it

[Verse 1: F.HERO]
ฉันมองจันทร์จากยานที่เดินทางมาแสนไกล
กว่า 238,900 ไมล์
เพียงแค่อยากเหยียบพื้นผิวสัมผัสดวงจันทร์
พร้อมจะแลกพร้อมประจัน เชื่อว่าคุ้มค่ากับมัน
แต่ในเมื่อเป็นกัปตัน หน้าที่ของฉันคือเฝ้ายาน
ทั้งที่ตัวฉันรอจนถึงวันนี้นานเท่านาน
ดูเพื่อนลงปฏิบัติการแต่ตัวฉันเกาะหน้าต่าง
มองจันทร์หมุนเคว้งคว้าง แค่เอื้อมมืออยู่ไม่ห่าง
และหากนั่นคือจุดหมาย ฉันยอมดับดิ้น
ดีกว่ามองแล้วกลับโลกทิ้งความฝันให้ดับสิ้น
โลกจำนีล อาร์มสตรอง โลกจำบัซซ์ อัลดริน
ว่าเป็นคนเหยียบดวงจันทร์ แต่ฉันคือไมเคิล คอลลินส์
ฉันยอมขาดวิ่นเป็นผุยผงอวกาศ
ดีกว่าเป็นแค่กระต่ายนั่งหมายจันทร์อย่างเขลาขลาด
รอก่อนนะดวงจันทร์กำลังลอยเอารอยเท้าไปฝาก
หมดเวลาเฝ้ายานถึงเวลาจารึกประวัติศาสตร์

[Chorus: Boy Lomosonic]
I wanna fly into the sky
I'm gonna fly way up so high
Even if I have to give up my life
I'm gonna make it
I'm gonna make it
อีกกี่ปีแสงก็จะไม่หวั่น
อีกกี่ปัญหาก็จะไม่สั่น
ท่ามกลางเวหาหมู่ดาวร้อยพัน
จะไปให้ถึงเธอ ต้องไปให้ถึงเธอ
ในสักวัน

[Verse 2: F.HERO]
เปรียบประดุจเธอไม่ต่างจากจันทร์อันแสนไกล
ที่มีกระต่ายเฝ้าหมายจันทร์ และหมายปองอีกแสนตัว
มีดาวอีกแสนดวง เธอนวลผ่องกว่าดาวแสงใด
ถึงแม้อยากขึ้นไป แต่ฝูงกระต่ายก็แสนกลัว
กระต่ายเลยแฝงตัวมาเป็นนักบินอวกาศ
ซึ่งกระต่ายตัวนั้นคือฉันผู้หลังจันทร์พิศวาส
จะขึ้นไปถึงจันทร์แล้วปักธงให้ผงาด
แม้ใครจะมองว่าเพ้อฝัน จะลบทุกคำสบประมาท
กระโดดออกจากหน้าต่างยานแล้วเสี่ยงโชคไปเลย
กดวิทยุไปบอกเพื่อนเอายานกลับโลกไปเลย
ระเบิดให้แสงสว่างจ้า ให้ช่วงโชติไปเลย
ดีกว่าไม่อยู่ในความทรงจำใครเลย

[Chorus: Boy Lomosonic]
I wanna fly into the sky
I'm gonna fly way up so high
Even if I have to give up my life
I'm gonna make it
I'm gonna make it
อีกกี่ปีแสงก็จะไม่หวั่น
อีกกี่ปัญหาก็จะไม่สั่น
ท่ามกลางเวหาหมู่ดาวร้อยพัน
จะไปให้ถึงเธอ ต้องไปให้ถึงเธอ
ในสักวัน