Yavaş yavaş azalıyo bütün hazlar
Dökülen kirpikleri yürütüyo yaşlar
Sevmek çare değil kaybettirir aşklar
Amaç yok başka yaşamaktan
Tüm dünya önüme serilse bile aynı
Aynada gördüğüm şey ben değilim artık
Kendimi kaybettim bulamıyorum tanrım
İhanet edildikçe değişiyo tavrım
Kararmasa bulut yağar mı yağmur
Yaşamasam bunu yazar mıyım mağrur
Tüm iyi niyetim art niyetlilerin elinde hamur
Bak oluyorum mağdur
Avuçlarım nehir yatağında benim
Pislik kir ve öfke içimde ki kinim
Birikmişim fazla itilmişim
Sevmek isterken nefretim bilir kişi
Tarumar edilen ülkeler gibi yaşam izi var ama her taraf ağıt
Bi kağıt gerek kanımla karışacak mürekkep ile fesh yapılan bağıt
Tavrım barut ruhum bi silah gibi bastıramıyorum içimdekileri
Sessiz sinemana bass ve ritimlerim kapatmak gerek şu lanet perdeyi
Hayallerim çalıyor gece uykumdan
Gündüzlerim zaten boş
Boğuluyor gibi her adını duyduğumda
Hayat hala diyor koş
Tutar mı ki ahım çoksa da günahım
Hep öfkeli tavrım bu ödülü hayatın
Ben miyim hedef tenimde ki sertliğe test
Hiç etmedim heves yaşarken kesildi nefes
Sonuçta hiç algılamadım kişisel yine buldu beni
Zamanla sert yapar seni bu huzursuz duygu seli
İzlemek gibidir aynı kanlı bi belgeseli
Saf dışı her seferinde kurban öder bedeli
Yavaş yavaş azalıyo bütün hazlar
Dökülen kirpikleri yürütüyo yaşlar
Sevmek çare değil kaybettirir aşklar
Amaç yok başka yaşamaktan
Tüm dünya önüme serilse bile aynı
Aynada gördüğüm şey ben değilim artık
Kendimi kaybettim bulamıyorum tanrım
İhanet edildikçe değişiyo tavrım
Birileri benim peşimdeler hala
Görüyorum sileütler yürüyemem ağır ağır
Melek fısıldamaz şeytan atıyoken nara
Her sabah beni bulur yeni bi travma
Merhamet et tanrım
Bu insanlar yüzünden bende günahkarım
Duymak istemiyorum artık iftiranızı
Onlar emek vermediler hepsi yağcı
Yargılarlar seni elin yüzünle
Yada düşüncelerin belki alın terinle
Çünkü onlar için var olmadın karakterinle
Ak yüzümü kapatıyor kara düşünce
Yere düşünce üşüşür akbabalar
Gece üşütür ve sabah daha da batar
Mor gözaltların istifaya bakar
İstifra eden ruh itibarı yakar
İmtihan değil battle ben değilim militan
İntibah istiyorum her yerim yine kan
İnziva düşlüyorum kendime yeniden
Bir imza ile bilet belki de gereken
Tek kalem ile kağıt ellerimde kalan
Bi minnet bile yok hepsi tek başıma
İtişmek kakışmak ben değilim bu adam
Tek istek iyileşmek ücra bi köşede
Hayallerim çalıyor gece uykumdan
Gündüzlerim zaten boş
Boğuluyor gibi her adını duyduğumda
Hayat hala diyor koş
Tutar mı ki ahım çoksa da günahım
Hep öfkeli tavrım bu ödülü hayatın
Ben miyim hedef tenimde ki sertliğe test
Hiç etmedim heves yaşarken kesildi nefes
Sonuçta hiç algılamadım kişisel yine buldu beni
Zamanla sert yapar seni bu huzursuz duygu seli
İzlemek gibidir aynı kanlı bi belgeseli
Saf dışı her seferinde kurban öder bedeli
Yavaş yavaş azalıyo bütün hazlar
Dökülen kirpikleri yürütüyo yaşlar
Sevmek çare değil kaybettirir aşklar
Amaç yok başka yaşamaktan
Tüm dünya önüme serilse bile aynı
Aynada gördüğüm şey ben değilim artık
Kendimi kaybettim bulamıyorum tanrım
İhanet edildikçe değişiyo tavrım