Μενταγιόν (Mentagion)

[Verse]
Ό,τι μου συμβαίνει τώρα ξέρω πως μπορεί να με στοιχειώνει καιρό
Να μην το βγάλεις αυτό το μενταγιόν
Άσε με μες στην ψυχή σου να δω
Αφού τον δρόμο θα περάσω και μετά θα σωθώ
Αυτή η φιγούρα μου θυμίζει κάτι κι είναι σίγουρα όλοι παγωμένοι μέσ' από το παλτό
Όλοι μιλούσανε γι' αγάπη, μα όταν γύριζαν την πλάτη λέγαν' «Δε θέλω να ζήσω μ' αυτό»
Αφήνω πίσω μου εποχές και χρονιές, κοίτα πώς μας κάναν' όλους φονικές μηχανές
Θα σε ελέγχουν είτε θες ή δε θες, μείνε έτσι όπως είσαι, δε γουστάρω αλλαγές
Κοίτα, δεν πέσαμ' απ' τα σύννεφα μ' αυτά που μας λες, εμείς δε γεννηθήκαμε χθες
Σ' έχουμε φάει πριν να πεις ότι χάρηκες, λες αλήθειες μισές
(Ah!) Το τι μου συμβαίνει τώρα ξέρω πως μπορεί να μας αφήσει κενό, θα σ' το θυμίζει αυτό το μενταγιόν
Θα σου γνωρίσω κάποιον άλλον μ' αυτό, αφού τον δρόμο θα περάσω και μετά θα χαθώ
Δε θα σε βλέπω πλέον πριν κοιμηθώ, λίγο πριν να το πω, το ρολόι κοιτώ
Δε χάνω χρόνο, χάνω κι άλλο μυαλό, κι αν την είδατ' αλλιώς, δε θα βγει σε καλό
Κι είπα θα μαζέψω τα πράγματα μια ώρα μπροστά, πριν να βάλουμε σε όλα φωτιά
Πριν το καταλάβω θα γυρίσει νοτιάς, όλα λάθος μα κοιτάμε μπροστά

[Instrumental Outro]