Melekler

[Verse 1: Hidra]
Ölümlerden hayat seçtim birbirinden gizemli
Onlar sevda peşindeyken ben bi' harita çizerdim
Boyumdan büyüktü derdim hep kendimi üzerdim
Gözlerini görene kadar hayat gayet güzeldi
Sergilediğim her bi' kalede takvimlerim eskidi
Getirmişti bi' Buse'yle belki her heves kini
Rüzgar kadar sakinim ve hançer kadar keskinim
Aşk benim kitaplarımda ağlatan bi' espri
Evet suretin kadar özlemiştim huzuru
Geçmişime dargın olmaktı en büyük kusurum
Sana ithafen paramparça bırakmıştım bu ruhu
Paramparça bi' ruh kadar yoktu senin gururun
Parmaklarım kaleme sarılıp titremeyi severdi
Hayat bizden çok şey aldı karşılığında ne verdi?
Bu sınavda kopya yoktu bütün şıklar denendi
''Fatih Uslu notun 0'' durma artık elendin

[Nakarat](x2)
I was at shine
At more than im shine
Than I heard somebody sayin'

[Verse 2: Jedojest]
Yollarımda elvedaydım aklımda bi' merhaba
Ben düşündükçe anlamıştım ölüm vardı sonunda
Keyif kaçtı hüzün vurdu ardında da yara var
Çok darbe aldığım için içimde bi' kanama
Romancılar gelmez oldu hatlarımda hep dolu
Hatalarım kucak açtı yalanlarıma dem vurur
Ben aslında kiralık bi' keşke oldum hayatta
Dört bu kolum olsa bile onun için sarılmam
Her zaman şikayetçiydi öldürdüğüm kelimeler
Beni benden uzak bilir sorsan bidir? ''Deli mi?'' der
Yıllarımın ağrılıyla gelecek beni reddeder
Sağ günümde geçmedi hiç olsun sende ölüme gel
Ağlayan bi' palyaçoyum mutluluğumda hep rihim?
Yeminlerin ardındaki gerçek olan maskeyim
Hep bi' hayat kaybettim tuttuğum bi dilekten
Beni bana sattığım için ağlıyordu melekler

[Nakarat](x2)
I was at shine
At more than im shine
Than I heard somebody sayin'