[متن آهنگ «مسیر» از کابوس]
[ورس]
رد میشه از جلو چشمم
چقد عجیب بود این مسیر، چقدر اتفاق
اونهمه آدم، چقدر اشتباه
اونهمه آدم، انتظار
از اونهمه آدم نمونده یادم حتی اسم
توی این شهر شلوغ
چقدر غریب بود این اسیر
هرجا حس میکردم میزنم درجا
دل به دریا میزدم
فکر فردارو تو فردا میکردم
بلد نبودم پرواز
ولی بودم از اونا که لب پرتگاه بی پروا میپرن
پرنده تنهاست
البته اونکه نمیپره هم تنهاست
فرقی نداره کی باشی، فرقی نداره چی داری
دخلی نداره به اینکه چی داری میکاری توی این باغ
غنچه شکار سرماس
راه سرراست
از تولد تا مرگ هرکی هم یه بخشی میشه همراه
شاید غلطه فکرم
نمیدونم چیه هدف خلقت
ولی لااقل من یه نفر از این دنیا در همین حد توقع دارم
نگاهم به دیواره
یه دیواره، یه دیواره، یه دیواره
که متاسفانه پشتش هیچی نداره
باید قبول کرد
که یسری چیزا رو نمیشه حل کرد با تلاش و تمرکز واقعا
باید بفهمی
همه چی سهم تو نیست
خیلی اتفاقا دست تو نیست
مثل تربیت
مثل هوش
مثل آدمی که الان هستی
با همه شکستات، موفقیتات
با همه منیتت