Mars

[Verse 1]
Yüksekleri merak etme çünkü oradan düştük!
Ömür boyu bana dostum diyenlerden ürktüm
Nefes almak anlayışın bir sigara ve küllük
Gün gelir kim olduğumu hatırlatır sürtük

Dirençsizlikten delirmek
Sadakatsiz köpek olmandan iyidir böyle bilinir hissi!
Çık karşıma Yok mu cesaretin bırakıp hevesi
Söyle hayatımdan var mı bugünlerde gidesin

İstemediğin kadar kayıp sokakta
Çoğu! zaman dersin bunlar yaratılmış marsta!
Ruh bedenden hasta tüm insanlık doğdu oldu kör bi nokta
Sakın düşme gözlerimden aşağı

Ve asla hayatımdan gidenlerin değil
Senin gidişindi kollarımda kandan izler bırakan
Kaçıp kurtulmam ne fayda böylеsine akşamdan
Jilet kanda hayat bulur sen olmazsan yanımda

Hiç bir şеyim şuan ve hiçbir yerdeyim
Hislerimden eminim bi o kadar da samimi
Sen hakkımda neler bilirsin ki onlar değil hakiki
Mazi bende kayıp giden bütün yıllar gibi

[Nakarat]
(Scratch)

[Verse 2]
Birbirinden kopyalanmış hayatınız bence her ne işse yanlış
Yeni yetmelerden anca öğrenirsin
Kaçış yarış olmaz eski kulağı kesiklerle
Karış karış aldılar ve yavaş yavaş sömürdüler

Insanlığın gemisinde son durakta batış
Savaş gücün varsa yoksa tabut bekler yatış
En yakının akbaba gibi sen öldü sanıp
Mars olurlar anlamayıp tozu dumana katıp

Kime dönsem sırtımı alır bıçak hırsını!
Yumruklar konuşursa belli etme tırstığını
Zarlar atıldı! delikanlı dinlemezler
Tek düşeşte alırlar karını yada villanı!

Varla yok arasıyım, söyle cici çocuk hayat nasıl?
Çizgilerken beyazı! bi hayli derin mevzular var
Iş peşinde çocuklar ve polis korkusuyla atılı voltalar
Koptu tüm bağlar, cezalandık büsbütün ve torbalardan çıktı
Şahsi olan yasalar sen kanun biz bela! ağır roman müptela