Manhattan

[Zwrotka 1]
Ten brudny świat to moja utopia
Gdzie krzyk i płacz, nienawiść to norma
Każdy go zna, ty też
I wiesz jak się żyje tu
Przedzieramy się przez każdy dzień
Gęsta linia mroku chce powstrzymać mnie
Nie wiemy do kiedy nam starczy tlenu
Bo z każdym krokiem jest go coraz mniej

[Zwrotka 2]
Wystarczy wyjść i zobaczyć jak wiatr czesze lasy pola łąki i nas
I jest ich coraz mniej, ale to nie przez wiatr, to przez zwykły gniew
Przez chciwość, pieniądze, przez ludzki byt
Każdy z nas jest katem i każdy z nich
W naszych oczach nie ma nawet kropli łzy
Bo na łzach wybudowaliśmy swoje szczęście

[Zwrotka 3]
Szary bruk, a na nim dom, na zewnątrz pustka nie ma nic
Podobnie jak u ciebiе w środku - serce już przestało bić
Proszę niе umieraj, tak jak dziadek, nie chce zostać sam tu
Jak mam nie czuć chłodu, jak mam zamieszkać w tym chorym mieście
Wszyscy tu są martwi tak jak ja, ale ja już nie chce
Chciałbym w końcu na mej twarzy poczuć promienie słońca

[Zwrotka 4]
Jeśli spadną na nas bomby to nic już nic nie zrobią nam
Bo nasze wnętrza to już gruzy brud i rdza
Oni wybudowali na łzach szczęście, my płaczemy cały czas
Mają wszystko czego chcieli, nam miłości nikt nie chciał dać

[Zwrotka 5]
Z góry leci stado bomb oni uciekają stąd
Ja z ramionami w górze patrzę jak się kończy zło
I śmieję się do siebie, że taki już nas los
Wszędzie rozerwane ciała, a z okien wybite szkło
Kilka osób na ulicach modli się do swego boga
Jakaś matka trzyma syna, córka leży zakrwawiona
Niebo odziało się w czerwień jak twoja sukienka
Tak się cieszę, że leżysz przy mnie martwa

[Outro]
Chyba już odeszłaś, widzę tylko ślepy wzrok
Nie mam połowy ciała, mimo, że nie boli to
Ja też odchodzę stąd