Məni Belə Itirdin

[Bənd]
Yazmağı unutmuşam yazarkən unutmaqdan
Anamı qocaltmışam göz yaşını qurutmaqdan
Elə çox yorulmuşam sağ əli solla ovutmaqdan
Yuxunun ən şirin yerində səni də oyatmaqdan qorxuram

Ki, birdən qorxduğum başıma gələr
Mən onsuz öyrəşdim, ağrılara bu yaşıma qədər
O dəyəri görmədim mən, olmadı göz yaşıma dəyən
Şeirimə sərdim səni sən salanda sözümü yerə

Bilirsən, nəyi xatırladım? Özündən soyutmuşdun
Sahilə düşmürəm heç, nə xəbər var görən dənizdən?
Yadında... Heç görüşmədik və sonda qovuşmuşduq
Nə qədər ağlamışdıq onda sevincimizdən biz

Təbiətim ağır idi, mən tək sənə ağlamışdım
Məni çox sevdiyinə zərrə şübhəm qalmamışdı
O buna məcbur idi, tutub qolunu saxlamamışdım
Ki, onsuz gedəcəyini səsindən anlamışdım

Birini sevirsənsə, tutmalısan əlini möhkəm
Və onun ovucları hər fəsildə tərləməli
O bundan şikayətlənib, əlini çəksə belə
Onu sən buraxmamalı, kürəyinə söykətməli

Birini sevirsənsə, qorxmalısan itirməkdən
Qorxmalısan hər səfərdə ayrılığı dilə gətirməkdən
Birini sevəcəksənsə, birini unutmalı
Birini sevəndə belə özgəsində ümid qalır

Hər şey çətindir
Sevmədiyini deyə-deyə sonumu gətirdin
Səndə bir günah yoxdur, məni belə itirdin
Son əsərin mən idim, məni də bitirdin