Mənəm Türk

[Bənd]
Mənəm, mənəm türk, önümə gələn hürk
Danışam min dilə, hər gün bir hilə
Bərkiyə qadağalarım, doğrana dilim il ilə
Mənəm burda sahibi-mülk, ətim türkdür, qanım türk
Yer üzündə kul mənəm, düşmənimə ğul mən
Nəsimi kamanından buraxdığı o tir mənəm, tir mən
Qırmızı gözlərim çalxalayıb salaram bura toz-toz, duman mən
Vermərəm aman mən, bi bax heybətə (Hey, hey)
Tanınaram qeyrətə (Hey, hey)
Bağlıyam isalətə, Babək kimi doğranam əyər cisarətə, düşəm əgər isarətə
Mübarizəm, tək başıma yığınıza qəniməm
Əlimlə verəm vətənə pay, təni mən öncədən bil ki çoxunu bəliyərəm
Boyanam qana türkümü məliyərəm
Ayıq ol ki, qurdlar rəqs eliyir, yer gəlir gəng eliyir
Əlim tüfəngimə kim gəlir cəngimə, Polad Həşimov cənginə
Kölgəmə hürkür
Özün qorxuya bürkür
Mənim elimdir türküm, şükür, şükür
Bükür-bükür yırtıcı ələmin
Vaxtıdır artır qədəmim
Ədəminə səbəb olacam, ey mənə deyən pan
Mənim Mehmetciklərim hər biri xan
Məni qan, məni qan
Vətənin hər yarasına, geci-tezi var
Alınacaqdır intiqam
Fağır durmamışıq qurulur plan
Ay qıvrılan ilan bil
Qartalın baxır inan
Qan qoxusu gəlir, güman ki, sığmır bura qorxular
Bizdə bunlar çoxdular
Can dələnər yurda, qan edənlər burda
Qüdrət artır nurda, hörmət vardır qurda

[Sonluq]
Quzeydə çaxan günəş güneydə parlar
Türküdü elim mənim ala boğazımı darlar
Yellənə durmadan ölüm minən tablar
Türkəm diyər-diyər qışqırar bu tarlar