M’n Land

Hoe groen was mijn land
Toen de koeien nog loeiden
En de heuvels nog glooide
Zo vredig en fraai
Hoe zwart werd m'n land
Toen de aarde verschroeide
Hoe zwarte van de walm
En 't stof en 't lawaai
Hoe arm werd m'n land
Toen men gaten ging boren
En schachten ging schieten
Met zwaar dynamiet
Hoe moe werd m'n land
Toen de aarde ging barsten
En de huizen verzakten
Wat je nu zelfs nog ziet
Maar mooi is m'n land
En mooi zal het blijven
Waar de Maas stroomt
Van Mook tot aan Maastricht
Dat glooiende land
Van mergel en mijnen
Daar zal ik ooit sterven
Wellicht
Hoe rijk werd m'n land
En hoe rijk werd het leven
Toen de mannen verdwenen
Diep in de grond
Hoe trots werd m'n land
Op de korst van de aarde
Die het land en z'n mensen
Hun welvaartsstaat schonk
Maar mooi is m'n land
En mooi zal het blijven
Waar de Maas stroomt
Van Mook tot aan Maastricht
Dat glooiende land
Van mergel en mijnen
Daar zal ik ooit sterven
Wellicht
Hoe vies werd m'n land
Toen de Emma ging sluiten
En het anders ging ruiken
Door chemische stank
Hoe vreemd werd m'n land
Toen het Hollands ging spreken
Ministers moest smeken
Het kreeg stank voor dank
Maar mooi is m'n land
En mooi zal het blijven
Waar de Maas stroomt
Van Mook tot aan Maastricht
Dat glooiende land
Van mergel en mijnen
Daar zal ik ooit sterven
Wellicht
Dat glooiende land
Van mergel en mijnen
Daar zal ik ooit sterven wellicht