Lüzumsuz

[Verse 1]
Teessüf etti kornea
Sakince başla gördüklerine inanmaya
Rastladım kendime münafıklar çıkmazında
Namünasip haytalık civarlarında ruhumuz bile akşamdan kalma
Fakat burada fecr-i sadık lüzumsuzluğu yüceltmek yasak
Bayağıdır işler kesat
Tam yerinde bitti garabet masal
İşte bu ellerle parçalandı vahamet monat
Akl-ü selamet vüsat aksi istikametim
Yaşamaktan müzdaripler yalnız gelmeli
Cebimde bermuda şeytanı ve dikdörtgeni
Sabaha karşı kente meydan okumakla mükellefim gibi
Değil yakınlar yakın
Tepetaklak kehanetler olacağına mı varır?
Ne münasebet ben istediğimi alıp
Her ne pahasına olursa olsun dökeceğim ilk kanı

[Hook](x2)
Neyse nedir adım
Buyrun kimliğe bakın
Bana yeryuvarın dönmek için ihtiyacı yok
Sur üfle duymadım
Bir şey mi dedin hacım?
Ufak bir kıyamete itirazım yok

[Verse 2]
Bende bir problem yok
Anlaşılabilir aşırılıklarım var
Kafamın içinde birtakım kalabalıklarım
Kırışıkla karışık şakaklarımdan akrabalarım
Odam bi' fanus yahu karabalıklarım var
Kibarlığımı bozacağım şayet iplerimden kurtulursam
Peki ya kendi kendimin metaforuysam, ne olacaksa olur
Bu ne biçim bi' soru?
Ben bi' şeyi biliyo'sam o şeyi bildiğimi de biliyo' muyum?
Ki sokaklar kaygan ayakkaplarımıza
Kendini yutan yılan girdaplarımıza
Bir sırrı açığa vuran sinkaflarımıza
Mütemadiyen yalanı ispatlarımıza
Tutarlı aralıklarla tutarsızlaşırken
Boş durmadık, güneşi boyadık iltihap sarısına

[Hook](x2)
Neyse nedir adım
Buyrun kimliğe bakın
Bana yeryuvarın dönmek için ihtiyacı yok
Sur üfle duymadım
Bir şey mi dedin hacım?
Ufak bir kıyamete itirazım yok