Lækurinn

Ég er að horfa hugfanginn
Í hlýjum sumarblænum
Yfir litla lækinn minn
Sem líður fram hjá bænum

Ó, hve marga æskustund
Áður hér ég dvaldi
Saklaust barn með létta lund
Og leggina mína taldi

Bæ ég lítinn byggði þar
Og blómum utan skreytti
Yfir tún og engjarnar
Oft ég læknum veitti

Nú er ekkert eins og fyr;
Á öllu sé ég muninn:
Löngu týndir leggirnir
Og litli bærinn hruninn

Æska hverfur. Yndi dvín
Allt er líkt og draumur
Áfram líður æfin mín
Eins og lækjarstraumur

Meðan æðum yljar blóð
Og andinn má sig hræra
Skal ég syngja lítil ljóð
Læknum silfurtæra

Þegar eg er uppgefinn
Og eytt hef kröftum mínum
Langar mig í síðsta sinn
Að sofna´ á bökkum þínum