Krymmeno Mystiko

Ήθελα πάντα να βρω ένα κρυμμένο χρόνια μυστικό
Στη θάλασσά μου θέλω τώρα να γυρνώ
Για να γυρίσω να σου πω πως σ’ αγαπώ

Τα λόγια μου παίρνουν ευθύνες
Το σώμα μου παγώνει, το μυαλό μου φέρνει γύρες
Ανέπαφος στο τίποτα που πήρες, δεν με λύγισες
Τα λόγια σου, τους όρκους σου δεν τήρησες
Κοίτα πως με κατήντησες περίμενα, δεν γύρισες
Σωπαίνω, κάθομαι μόνος τα βράδια και επιμένω
Ξέρω πως κάποτε θα ‘ρθεις, θα περιμένω
Μα τι λέω, μα ποιος είμαι, σε ποιον μιλάω
Αφού εσύ είσαι ο καθρέφτης που κοιτάω

Ήθελα πάντα να βρω ένα κρυμμένο χρόνια μυστικό
Στη θάλασσά μου θέλω τώρα να γυρνώ
Για να γυρίσω να σου πω πως σ’ αγαπώ

Ζω τη στιγμή που αντιμετωπίζω πράγματα
Εθισμένος σε μια στιγμή που μου τα φέρνει όλα ανάποδα
Μα δεν πονά, οι αναμνήσεις και το τώρα ζουν στην άπνοια
Οι δυο ψυχές μου τρέχουνε και υπάρχω εδώ παράλληλα
Τα πόδια μου ακολουθάνε την παράνοια
Παράξενα ό,τι βιώνεις βιώνω μες στον απόλυτο τρόμο
Μυθοπλασίες αργοσβήνουν, τελειώνει το οξυγόνο
Τη γροθιά μου σφίγγω και ματώνω, παράξενο μα δε ένιωσα πόνο
Ξεδιπλώνω το είναι μου και ξεσηκώνω φυλακισμένους δαίμονες τους παροτρύνω για το φόνο

Ήθελα πάντα να βρω ένα κρυμμένο χρόνια μυστικό
Στη θάλασσά μου θέλω τώρα να γυρνώ
Για να γυρίσω να σου πω πως σ’ αγαπώ