Korkuluk

[Verse 1]
Can sıkıntıdan istifade etmenin ehli
Artık bu işin piri, zamanının çok ötesindeydi
Sanki bir anlamı yoktu gerçeğin, öylesineydi
Unuttum anın mecburlarının tövbesi neydi?
Hedefim çığrımdan çık sola dön
Son vapurla terk Karaköy
Apartmanlar büyük, bunalımım minör
Çehresine büründüğüm aynada taklitim dublör
Silahımı kıskanacak şarjör, buyrun serbest ateş
Aklıma bir kuşku muştulayan huzur bitecek er ya da geç
Gözler marakeş, hiç ayılmamıştım dört ya da beş sene-i devriye
Ciğerimdeki leş peyderpey epey ey dеtoksun şerefine
Durum vе gidişat kamikaze, gittiği yere kadar giderdim hep
Duvara rastlayınca dururdum sonra labirenti yıktım ebediyen
Gayri tevazuyla lanetliyim huzurlarınızda
Altın zincir olmasa bile 24 ayar kusurlarımız var
Takasladım aklımı rüzgara, yine de karşılıklı
Aklıma eseni yaparım velhasıl sanma ki diyeti karşılıksız

[Verse 2]
Bembeyazın yüz karası
Var eskilerden dem vurasım
Midem bulanır
İmaları bulanık imla hatasıyım
İmkansızın imtiyazlısı
İnkarların ispatlanması
İntiharların politik olması
Adem Yarıcı hafızamdasın
Direksiyonu bıraktım artık gidiyorum yokuş aşağı, yokuş aşağı, yokuş aşağı
İçgüdüsel bir kargaşa gibi başlar boş inançlar ve dualar
Mümkün mertebe davran muğlak
Ciddi iş kendini imha
Bağışıklığım var hayata siktir git kendini kurtar
Kaide bozan bir istisnayım, bazen sıradana bile muhtacım
Al-ka seltzer kurtarıcım, kimyasına minnettarım
Baş-ka yaşamak-sa ihtimal dışı, karabor-sa
Öfkemi muhafaza edemiyor göğüs kafesim
Sıfırın negatifi ispatlandı
Böylelikle görmediğimiz halt
Gölgesiyle dövüşen adam
Sezgiler kesik sekiz bacak
Ben nezaketen nefes alan, yoldan muaf bir yolcuyum
Kaybolarak ödedim borcumu
Kendi derdimi icat ettiğim için bu aralar biraz yorgunum
İmza: korkuluk