Körfez

[Verse 1]
Hayalim körfezde bro ama ben merkezdeyim
Geçiyor aramızdan trenler bir tek bana mı geçiş serbest değil
Herkes deli şehrimde herkes deli
Bu kentte delirmek insanların diğer mesleği
Siz bizi dert etmeyin

Bile bile doğuyorum her gün
Bu şehirde savaşıma tekrar tekrar
Gidiş geliş üç şerit yolu var
Ama bu semtin sokakları hep dar

Gökyüzünü sarmış bir kaç kara bulut
Aramızda görünmez ipten bir hudut
Sınırları çizdik istemli susup
Kusur biz değiliz ki sistem bir kusur

Ben bu şehirde doğmadım ama bu şehirde sevdim, bu şehirde bezdim
Genzimi dolduran fabrika dumanını körfezin rüzgarı dindiremezdi
Başka bir şehirde yaşayamam İzmitte derdim
Elbet bir şekilde başarıca'z aşağıya in biz piste geldik

Sana dedim yok kral bur'da boss biziz
Bu konuda olamazsın artık optimist
Bize gereken artık yüksek daha yüksek
Zaten düz değil bura her taraf tümsek

Sonbahar dök yaprakları sahili süsle
Semt bizim ama ev sahibim üstte
İlla görürsün beni minibüste

Ama bir gün yakıcaz şehri bro
Altımda Chevy ağzımda puro
Çantamda dolu bir milyon Euro
Üstünden uçuca'z şehrin bir drone gibi

Kartepelerine ya da belki Saat Kulesi'ne geçip yakacağız mangalı
Daha derinlerine dalıp bu körfezin kalan pisliğini de tadacağız az sabır

[Chorus]
Bu şehir boğuyor beni yine de yaşıyorum her gün
Yeni umutlarla, yeni heyecanlara uzanıyorum
Gitmek istemiyorum, hem gidip ne yapıca'm ki zaten?
Tüm sevdiklerim burada, bu şehir bana aşık, kaçamıyorum

[Verse 2]
Sanki Körfez Güneşi bu talih mevsim seçiyor dönmek için
Kafamda paradoks-paradoks
Bu şehirde yaşıyoruz ölmek için
Gelişen dünya, gelişen şehir ama düşününce eskiyi özlemişim
Bu şehir hep başta üzer ama bir başka güzel
Hiç sevmiyor gösterişi

Hala sanayiden uzak tepeler olsa da yeşil griyle savaş edemez hep
Ciğerlerimi katleden tek şey tütün değil kansere gebe herkes
Bunu da bile bile ekmeğine koşuyor işçi bu şehirde
Çünkü bu sistemin parçası olmak cebe para koymak için tek gereken şey

Yazları sevmeyiz Ağustos 17 sebebi
Uyandı halk üstünde bi' ton demir betonla ve çok derinde sesi
Alışkın acıya bizi kimse üzemez çünkü bu şehir birçok şeyi denedi
Yıllar çok şeyi aldı götürdü ama bak buradayız yine biz

Plakalar 41, menzil ghettom
Yola çıktık da boş yine benzin depom
Varsın olmasın bir şey eksilmez hoş
İterek gideriz yola bizde geri vites yok dedik sana

Şehri yak! Ateşle ihtiyar!
Attığımız her bir adım abesle iştigal
Bu şehirde yaşamak kafeste istirahat gibi bir şey
Ya sevmek ya nefret ihtiyaç

[Chorus]
Bu şehir boğuyor beni yine de yaşıyorum her gün
Yeni umutlarla, yeni heyecanlara uzanıyorum
Gitmek istemiyorum, hem gidip ne yapacağım ki zaten
Tüm sevdiklerim burada, bu şehir bana aşık, kaçamıyorum

Bu şehir boğuyor beni yine de yaşıyorum her gün
Yeni umutlarla, yeni heyecanlara uzanıyorum
Gitmek istemiyorum, hem gidip ne yapacağım ki zaten
Tüm sevdiklerim burada, bu şehir bana aşık, kaçamıyorum