Koocheha

؛[قسمت اول]؛
چه حسی بهت دست می‌ده؟
چه حسی به تو دست می‌ده موقعی که داری شعر می‌نویسی و خودت خودتو سانسور میــ...

هیچی... نمی‌دونم چه شکلیه!
ایده‌ای ندارم که چه حسیه
بخوره خودشو ساکت یه گوشه
تپل هم شده حتما حامله بوده
شکر نرسیده به اونجا کارمم
کم می‌شناسنم، حرفمو می‌زنم
صورت هر کی هم بخوان نشون ندن
من فحش بلدم اونا شطرنج بلدن
یه برچسب می‌زنن روت با کلی غصه
به ننت می‌گن معتادی به سیگارو پسته
آبروت می‌ره، رسانه هورت می‌شه
دروغاشون بو می‌ده، رئیس بهت زور می‌گه
ولی من...
فعلا آزادم

کوچه‌ها
می‌زنن تو گوشم داد الهام الهام
ورق‌ها پر پر، حرفم غر غر
لیاقتم چیزی نیست بیشتر از اینکه می‌گیرم
باور نمی‌کنم هر چی رو که می‌بینم
راه برو توش
این درها بازه واس توئم داره جا اگه بلدی باشی خل مثل عاشق
می‌ریزه ازت پر و می‌کنن ازت حرف
همه فکر می‌کنن بکوبنت می‌زنن برق
می‌فروشنت کاسبن چون
بدیش اینه... نمی‌تونی حفظ کنی فاصلت رو
کوچه‌ها کوچه‌ها
زور اونا بیشتره از زور ما

پروازو ازم نگیرین
من بهترین دوستم پرهامه
اون از بر همه حرفام و اشکام و لبخندام
ریتم سرسام تو اشعار
می‌ری برو ولی آدم بمون
اگه زن گرفتی با جیبت لب نگیر
یادم بمون یادم بمون تا یادت بیارم زندگی رو سخت نگیر