Κοντά σου θα ’ρθω (Konta sou tha ’rtho)

[Verse]
Αφηρημένος εν κινήσει μένεις, συνυπάρχεις υπνωτισμένος, το επιθυμείς μα δεν πεθαίνεις
Σέρνεις τη σκιά σου σαν καταραμένος όπου πηγαίνεις
Αν νιώσεις έστω κι ένα λεπτό πως ξεμακραίνεις φώναξέ με
Σε κάθε φτηνή μας απόλαυση λέμε πως αξίζει η στιγμή και τίποτ' άλλο πέρα απ' αυτό δεν υπάρχει
Άνθρωπε, σκορπάς όνειρα κι άσκοπη ενέργεια σ' ένα φαύλο χρόνου κύκλο αμηχανίας και φόβου
Θλίβεσαι, κρύβεσαι, μέσα σου μιλάς δίχως ν' απευθύνεσαι σε συγκεκριμένη υπαρκτή μορφή
Περιφέρεσαι στο στρατόπεδο της μοναξιάς αλλοιωμένος
Απόλυτα μόνος κι απόλυτα ξένος
Σε βλέμματα καχύποπτα εκτεθειμένος
Είχες όνομα μα τώρα τραγική φιγούρα άνευ ταυτότητας
Πίσω απ' αόρατα τείχη αναζητάς, κάποιον αγαπάς, κάποιον αγγίζεις
Κάτι θες να δεις, κάτι θες να νιώσεις για να ελπίζεις στον συνάνθρωπο πως είν' ακόμα πιθανό ν' αξίζεις
Πέρα από μια νύχτα πληρωμένης συντροφιάς, ανύπαρκτης φιλίας κι ωμής επαφής
Στα στρώματα που ο έρωτας πλαγιάζει σιωπηλά και πεθαίνει
Στα αναθυμιάσματα που σκοτώνουν τη λογική κι οδηγούν τη συνείδηση μας στο ν' αρρωσταίνει
Ζούμε εμείς και τα φαντάσματά μας ξένοι, μεταξύ μας ξένοι
Μεταξύ μας ξένοι σε μια ξεχασμένη νήσο
Γιατί και σήμερα προσπάθησα να ζήσω
Γιατί και σήμερα προσπάθησα να βρω έναν τρόπο να σε προσεγγίσω (προσεγγίσω, προσεγγίσω)