Kim Kalmış

[Verse 1]
Bırakmışsın yol başında bakıyorum ben ardından
Duruyorum ve susuyorum ben nasıl senle konuşsam
Şimdi koşuyorum gel al ve sakla kalbe saklı yar
Tatlı gözlerinde biriken bir kaç hain damla var

Uykular kaçıp yolunda dans edip başımda yas tutar
Belki bir tesadüf beklemekten kurtarır
Belki bir gönülsüz gelir kalbe bıçak saplanır
Belki içime gün doğar ve bütün yıllar paklanır

Hasretin başımda şeytan günahı çok seven biri
Felahı ağlatıp gidense insafından tok gibi
Hep gereksiz konuşma bu hep hedefsiz vuruşlar
Sensizlikle aynı yerde kalmış insan tek biri

Konuşsam da olmuyor konuşmasan da ne yapayım
Beni bi düşünüp anla artık yollarında dolanayım
Gerisi kalsa kadere beni de yüzüne doğru çevirsen
Artık beni de anlasan da ellerinde can versem

[Nakarat]
Aşk evinde kim kalmış
Kimileri kapıda yalvarmış kimi görmeden yollanmış
Kimi görmüş aldanmış
Kimi yaşamadan yıpranmış
Kimi körmüş var saymış
Seni benden kim çalmış seni benden kim çalmış

[Verse 2]
Yüzdüğüm bu okyanusta nereye dönsem rezalet
Duyduğum ve duymadığım bu martavallar mazeret
İstediğim veda değil vefa bugünde esaret
Heba edip kazandığım bu duydukların marifet

Beni bi yolcu et ve indir beynin ilk duraklarında
Her görüşte aşık olduğum o tatlı tavırlarla
Uykusuzluk can çekişti gördüğüm bi kaç satırla
Ben sussuzdum çöllerinde iki avuç ve bir duamla

Bir ilaç gibi baş ağrımın tünellerinde gez yok et
Gözümde fer kaçak sen arada sırada tarif et
Ve üzülmekten kalbim şuan büzülmekte insaf et
Ve üzüntümden nereye giderim bilmiyorum takip et

Gerçek olsa her dilek biz insanlığı'da unuturuz
Fırsat olsa dostu düşman edip öyle uyuturuz
Gönlü basan gözlerin o aşkı sel ve kuru tuz
Rüyamda gördüğüm o nur'sa oldu bana hep rumuz

[Nakarat]
Aşk evinde kim kalmış
Kimileri kapıda yalvarmış kimi görmeden yollanmış
Kimi görmüş aldanmış
Kimi yaşamadan yıpranmış
Kimi körmüş var saymış
Seni benden kim çalmış seni benden kim çalmış