Khatere

[مقدمه]
هر چی بود گذشت ، هر چی بود گذشت
روزگار بگذره که من بد گذشتم
هر چی رفت ابر شد بارید رو کلم
هر چی بود جا گذاشت
رو گونه هام شبنم
قلبم
تو این عالم از غیب عالمش
دیگه پیاده شم ایستگاه خاطره آخرشه

[قسمت اول]
یکی بود یکی نبود ولی
شاید این قصه ما نبود همین
عشق شاید خودش عاشق یکی دیگست
شاعر یکی دیگست
عشق شاید اصن عاشق یکی دیگست
شاعره ولی یه شاعر ماهره
می‌تونه با یه جمله پخته جلوش خام بشه
مُهر تایید پای داستان دلم ندیدم که بیام کل داستنو بگم
هه کل داستنو بگم
عشق یعنی یکی له له بزنه اون یکی بخنده بگه هوا گرمه مگه

[همخوان]
آواز بخونی وسط مردم بهت نگاه بکنن بگن اینم اُسگله
اینم دوس داره فک کنن خل شده
وسط آغوشه گرم خونواده آب یخ بریزن رو تن عاشقت
بازم نکنه افاقه

[قسمت دوم]
داد بزنی بگی گذشت که گذشت ولی
جایزش به زندگیم می‌دم ادامه
فال بگیری که شاید بگه بر می‌گرده
دخترک فال فروش تو سرما بهونس فقط
هر چی بود گذشتی نیوفت به دلم همش
کاش هیچی تو دل
دل دل نمی‌کرد
کاش زندگیو عشق له نمی‌کرد
کاش دیگه همچی بس شه
کاش و به امیدی می‌کارم که سبز شه
ته قضیه چند لحظه مثله فیلمه
مسخره نکن واسه من مثله دینه
وای به اون لحظه
لحظه ای که منو دیدش
لبخند زد گفت دیره

[قسمت سوم]
طلبم ازت دله دل منو بده
همچی پای یه حرف رفت من محو شدم
درس غلطه زندگیو بلد شدم
آوازه خون شهر مرثیه می‌خوند برام
مثل میوه رسیده کل زندگی کل قشنگیاش میوفتاد از چشام
امون از اون نگاه با قصد و غرض
خاطرش اَمونمو بریده جا رگم
سهرابم نوش داروی بعد مرگ بیار
معتادم به چشایه فقط یه نفر
سیاه سفیدش رنگین کمونمه
بیرونش عشقه و عشقش درونمه

[پایانی]
هر چی بود گذشت , هر چی بود گذشت
روزگار بگذره که من بد گذشتم
هر چی رفت ابر شد بارید رو کلم
هر چی بود جا گذاشت
رو گونه هام شبنم
قلبم
تو این عالم از غیب عالمش
دیگه پیاده شم ایستگاه خاطره آخرشه