Kharej Az Did

[قسمت اول]
دیگه وقتشه بپرم از خواب
درست عینِ یکی که خوابِ بد دیده
باید باز بشه چشم تا ببینم
این دنیا چه چیزی تو چِشای من دیده
باید بفهمم چرا داره راه و رسمِ
این بازیِ کثیفو یادِ من می‌ده
طعمه‌ رو بزنم سره قلاب
ماهی بگیرم از این آبِ گندیده
پا بذارم توی راهِ سنجیده
نه جای شکِ نه جای تردیده
با اینکه توو راه پُره ردِ پای تهدیده
خبری نی از اونی که از سایه ترسیده
غمی نی با دو تا پای ورزیده
می‌رم تا جایی که هدف اونجا تمرگیده
تا جایی که ببینی روی پای چرخیده
تا توهم ندی که این سازه لرزیده
تا چو نندازی تا که مایه چربیده
طرفش شُل کرده به سازه رقصیده
این هدف یه ذره خارج از دیده
دآشِتم خودش اینو تازه فهمیده
آسمون به من یه ستاره بخشیده
از اونا که تنها توو شبا درخشیده
شرط می‌بندم اونم فهمیده
که این آدم واسه هرچی که داره جنگیده
هنوز همه چی سر همون جای قبلیشه
اونم تازه وقتی که داره معاملم می‌شه باهاش
نمی‌ذارم بشه رابطم تیره
نمی‌ذارم بشه پاره زنجیره
می‌فهمی منظورم واقعا چیه
می‌خواد بشه این حسابِ تسویه
باس کنده شه دیگه قالِ قضیه

[قسمت دوم]
داغی که مونده روی دل ، دیگه نمی‌سوزه جاش
وقتی که می‌رم توو فکر ، دیگه نمی‌گم ای کاش
همه خاطرات چرک ، باید بره زیرِ خاک
باید بشه دیگه پاک
باید جوری بشه نشه جزو زندگی حساب
یکی یکی له بشه بره زیره پام
مهم نی کی دلِ کی نی دلِ کیه باهام
مهم نی کی دلِ کینه گلگیه باهام
یکی یکی له بشه بره زیره پام
مهم نی کی دلِ کی نی دلِ کیه باهام
مهم نی کی دلِ کینه گلگیه باهام
مهم اینه چیزی که الان می‌خوام اینه
نمی‌رسه پای آرزو به گور
آدمِ با آبرو نمی‌شه بی آبرو به زور
اَ بچگی من عاشقِ بازی بودم
فرقی نمی‌کرد چقدر باشم اَ راهِ خونه دور
حالا بِهم بگو کجا می‌خوای بری
می‌ام اگه بری حتی تا بالای کوهِ نور
اینو بدون روزِ یه شکارچی شب نمی‌شه
بدونِ یه شکاره افتاده توی تور
هنو جای همه زخما رو تنِ من
آلوده دردم یا درد آلودمه
تحمل درد و زخم مثل سر خاروندنه
برا کله ی سبزی که شق بار اومده
تجربه تنها دلیلِ تنها بودنه
برق توو چشای شب بارون زده
معلومه حالِ من جا اومده
تف به شرفش اگه بالاخره سر سامون نده منو
می‌کشم خط و نشون
می‌خرم نگاهای پره شک و به جون
من و آخر این صداقت می‌کشه
شما رو می‌کُشه تعصبتون
یه رو منم می‌رم زیره خاک
ولی با خودم نمی‌برم آرزو های قشنگو به گور
تا هر وقتی که باشم آویزون می‌کنم این حرفو به گوش
که هرکی که نمی‌کنه نابلد نیست
هیچ دردیم بیشتر از طاقتم نیست
هرکی رو به رومه دشمنم نیست
هرکی کنارمه برادرم نیست
وقتی که دارم با چشمِ خودم
لحظه لحظه مرگِ گذشتمو می‌بینم
فقط زیرِ لبم اینو زمزمه می‌کنم
من حقمو می‌گیرم