Khalesane

؛[قسمت اول]؛

میون نخاله ها رشد کردم
نکردم به خیالم پشت
میدیدم جوونه رو خشک کردن ، کشتن
نشون دادن با انگشت
شهر من کثیفه میده بوی چرک
رسانه ها فرو میکنن تو مُخا مودِ چرت
سیستم غلط جامعه رو هُل داده تو جنس
از شوش و مولوی بگیر تا پایین کوچه

تو خودت میری میگی کاچی بَعضِ هیچه
میگی باید خمیری بشی تا فردا آهنی شه
یادت میره میشی فراری از ریشه
هرکی هم اومد پولو رو نکن سریع تر بپیچه

رفیقای اولت کجان
منمه دیگه باز کردم ساعت رو از روی مچام
وقتشه ازمان انتقام بگیرم و واژه ی حقیقت رو کنم آویز گوشام

تا وقتی پول خدای همس و زور تو کلام
دروغ توی کاره و غرور تو سلام
شعور بی شعوره و شنود بی جواب
خروش پی شکار و سرود تو کلاغ
غروب بی طلوعه و طلوع یه سراب
گرون بشه همه چی حروم شه حلال

حرف آخر من شد با کرا
دل ما همیشه بوده خوش به کلام حق
یه روز همه ی رویا ها تو مشت حقایقن
و فاصله ای نیست و نوره پشت درای بسته
پس از الان واسه آینده بجنگ

تو یه انسانی فرقتو بفهم
اگر حس میکنی قانع نیستی حرفتو بزن
وقتی حکومت زور و ظلمه زود بزن به چاک
یا اینکه یه چاله ی گنده قدِ آرزوت بکن
یا ...
با حال خوب بپر

؛[قسمت دوم]؛

میشه مشکلاتو نادیده گرفت با لبخند
دنیا کوتاهه به قافله برس ؛ بی ترفند
این دست خط
این دفتر
یا روزایی که رفتن
یه لحظس تو مغزم
که یه روزی میدم پس ...

اگه تو فکر قله ای به فکر ارتفاع باش
درست و اشتباه تو حاصلش اتفاقاس
برامون زمانی نمونده واسه تغییر
بعد این تحول نوبت فهم اشتباهاس

من از این کاغذای باطله فراری ام
از وقتی که فهمیدم اخبار دروغ و بهم میدن
از تاجو تخت و تانک و توپ و تیر و تابع
ریش سفید و امامه
فقط تو فکر تلافی ام ...

متنفر از سلطه های بی ثمرِ پوچو
اختلاس و اعتراض بی اثرمونم
وقتی جوابی به جز کلام زور نیست
نمیتونم پرسش ها رو بی سبب بدونم

حق تو اینه که زندگی کنی با عشق
بدون غرور ، بدون دروغ ، بدون خواهش
کافیه که پاشی همه چی خوب میشه به راهش
پس وای نستا تا بشه ، خودت زندگی رو بسازش

کی فاعل این مسئلس وقتی که همه فارغن از عشق
کدوم منش درست و غلط رو آورد به چشم
کدوم مرشدی جز خودت میشه راهنمای واقعی
کدوم علوم و واقفی
تا کی دروغ و سادگی
تا کی سکوت و ثابتی

تا کی با کوری راه بریم و وا بدیم
تا کی میخوایم زندگیمون و به دست حکومتا بدیم؟
تنها دلیل حرکت زمانه اونو دریاب
با حلوا حلوا گفتن که شیرین نمیشه فردا
تو ظاهر همه چی سخته
ولی آسونه تو درون
اگر خالصانه بخوای اونو هر بار ...
« وُردگیم »
« مهیار »