Kendine Yenik

[Nakarat]
Ne acı insan kendine ne kadar yenik

[Verse 1]
Her gün ölümü düşünerek yaşamayı bilir misin?
Kendi elindeki bıçağından kanamayı bilir misin?
Kafayı bulmak her şeyden kaçmak için
Kafayı vurmak duvarlara bir ahmak için
Dünya üzerime yıkılsa artık umrumda değil
Hislerim kayıp ara sokakta durumlar geyik
Ve ben (???) için bu diyardayım
Son bir iki nefesi kalmış bir cigarayım
Hastalıklar sarmış beni bedenim suya muhtaç
Kafes şimdi zehirli et artı bol tuzak
Gençliğin gözleri mosmor gönülleri kurak
Yaramı gördüğünde dur az gel üzerine tuz bas
Yürüyorum sokaklarda yoldaşımsa gaflet
İfademde ifadesizlik kollarımda darbe
Kazanamam şansım yok kozlarımsa yerde
Eski (???) bir gün toz kalırsa ah çek

[Nakarat]
Ne acı insan kendine ne kadar yenik

[Verse 2]
Ben kendime (???) size karşı yeniyim
Bu gönlümün dibinde vardı yeminim
Ellerimde kar gibi eriyen yardı eminim
Bugün yine keyfim yok artı deliyim
Evim oldu yalnızlık dışarsıysa savaş
İfritin dişini kırardım ben yavaş
Memleketler soğuk yalnızlıklar kazak
Kazaksız gezen yok sevgilerse yalan
Derdim bu millet gönlünü kitle
Teslim et bir kez ömrünü ipe
Yaşadığım 60 yıl ölümlü fitne
Ardından derler gömülsün itler
Ben de piştim işte hayatın çorbasında
Namus oldu elma bayatı orgazmlar
Vücudumda iz bıraktı tırnağının yaraları
Dilimden düşmez oldu kırk ağzın yalanları

[Nakarat]
Ne acı insan kendine ne kadar yenik