Katharina

Die Kneip es bal leer
Nor die Neonröhr
Booven an d'r Deck jeit an
Sei es jet möd, un ehr Bein sin jet schwer
För hück hät sei jenoch jedon
Sancho en d'r Eck es am zocke wie jeck
Un denk nit dran noh Huus ze jon
Sei sät: "Kumm, maach hin Ich well noh Huus
De Naach es nit lang un ich muß fröh erus"

Jo, jo Katharina, su süht es jetz us
Maloche maloche, söns kütt ehr nit us
Un dä neue Sierra, un die neu Spölmaschin
Ming leev' Katharina, saach: Moot dat dann sin?

Zick drei Johr verhierot
Un hä hät zo ehr jesaat
En dä Naach als alles fing an:
Ich maach mich kromm
Un ich maach mich jrad
För dich ston ich minge Mann
Zwei Pänz die kome villeich jet ze flöck
Dobei hät hä doch noh sing Mamm jesöök
Hä wor nit dä Käl dä hä su jän sin wollt
Met veer Lappe em Mond berapp hä sing Schold

An sing Pänz un Katharina die sin jetz allein
Hä hät dä Sierra un et de Spölmaschin
Jo, jo Katharina, saach, wie süht et jetz us?
Jo, jo Katharina es et dat wat du wollst?