Kargaların Kargaşası

[Intro]
Sago, Kaf-Kef

[Verse 1]
İlerde birkaç yol var, uzaktan belirgin değil
İlerle durmak ayak yorar, beklemek çözüm değil
Aklımdaki mezar bir kişilik değil
Ve sen suçlu değilsin, duygular kendini öldürür (aha)
Saçmalar dilin, söver ve eşyalarını yıkar
Kursak hevesle dolar
Kargalar çığlıkları basar
Huzurum kendini kasar
Karmaşık anlamsızlıklar ardışık yanılmalar
Sürekli uykuya yumulmalar, hayatın içinden bu yansımalar
Büyük bir göç var ordan oraya, kalbimden uzağa
Emin yerlerden tuzağa, aydınlık patikalardan derin karanlık ormana
Bir neden yok sormana, gerçekler katılır içi yalan dolmuş harmana
Köleler yürür içinde zincirlerden ayaklar
Mezar taşları gibi benzer insan insana
Konuşmak istersin de susar bülbüller boğazında
Tam dokunmak istediğinde o yıldız kayar ufkunda
Ama umudun gittiği seferden dönecektir yakında
Onu her an beklemek inan ki bal tadında
Bu kuş konacak elbet bir gün bir dostun yurduna
Kalp evinin anahtarlığını koyma düşmanın avcuna (koyma)
Ellerimi siper ettim gözlerim artık göremezim
Görünmekten aciz olanlardan artık habersizim

Habersizim her şeyden
Habersizim senden
Habersizim ondan, bundan
Ha-ha
Hadi gazla
Hadi gazla
Sago, Kaf-Kef, Pesimist Orkestra

[Nakarat]
Beklentilerimin kavşağında durmuş bekliyorum (aha)
Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum (bilmiyorum)
Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası
Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası? (Hadi bi' daha)

Beklentilerimin kavşağında durmuş bekliyorum (aha)
Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum (bilmiyorum vallahi)
Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası
Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası (yo)?

[Verse 2]
Zihnimi kuşatan ölü fikirleri yesinler akbabalar
Öldürdüğüm insanların ve yıktığım binaların tek sorumlusu benim (benim!)
Ben benden firar ettim, başka bende yerleştim
Sen sana aşık oldun, kevaşeye meğil ettin
En uzun filmdin hayatın
İster korku, ister komedi, ister dram, ister trajedi
Yönet filmini hadi beybe!
Kıskanç dalgaların kumları alıp götürdüğü gibi
Ölüm de cana varacak, görünecek bardağın dibi
Yuvalarından oyar gözlerimi senin ellerin
Ben göremedikçe iter o yana bu yana beni senin ellerin
Korkunç bir ıssızlıkta ben anlamıştım korkmayı
En güçsüz anımda denedim tek doğru yolu bulmayı
Ay benim dostumdu, gece benim örtümdü
İlerisi meçhuldü ama kurtulmak güçlü dürtümdü
Taşlandığım paralar tenime sertçe sürtündü
Düştüm, kalktım, boğulup battım, çıktım, nihayet kara göründü
Bölüm bölüm bitiyor etaplar ama yarış sürüyor
Ben def ettikçe alçak virüsler ürüyor
Ben doğrumu deştikçe onlar komikmiş gibi gülüyor (haha)
Bilmiyorlar aslında onlar karşımda yavaşça ölüyor
Sago her şeyi çok net görüyor

[Nakarat]
Beklentilerimin kavşağında durmuş bekliyorum (bekliyorum)
Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum (bilmiyorum)
Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası
Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası?

Beklentilerimin kavşağında durmuş bekliyorum
Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum
Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası
Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası?

[Outro]
Yeah
Sago, Kaf-Kef
[?]
Biatch
Kaf-Kef-Kef
Kaf-Kef-Kef
Kef-Kef-Kef
Kaf-Kaf-Kaf
Kef-Kef
Sago, Kaf-Kef
Pesimist Orkestra
[?]