Kararsızlığın Son Durağı

["Kararsızlığın Son Durağı" için şarkı sözleri]

[Verse: Ağaçkakan]
Monami pastelinde kıpkızıl bi' boya
Çizdiğim çöpten adamların şah damarlarında
Saniyede çürürken ceset poşetlerinden çıkar
Annem doğum günüm geçerken

Bu ölen karıncalar ense köküme saplanır
Bir ağaç dalına kurulu salıncakta gövdem sallanır
Öyle bir gün gelir ki bu çınarın halkaları
Ekvatordan daha da batıya uzanır

Biz, gelip geçici geldiğimiz zamanın da geçmişi
Tanrıya ikramdaydı Galileo'nun tepsisi
Uzandık bi' parça aldık
En nihayetinde hepimizi doğmuş olmak delirtti

Ben hariç, sonuçta ölmek için büyüyorum
Alelâde yokuşlarda kangrence koşuyorum
Bu mavra, bu ordu, bu ayak sesleri
Bu bando takımı çalıyor istediğim her şeyi

Mütemadiyen alabros kafam
Cıvalı kroma daldırdığım kafatasım ve açık yaram
Esamesi okunmayan özgürlük ülkesinde
Bolca tank sesi var biraz da ezan

Matah mı sanki avuca çarpan oval daireler
Benim gördüğüm her şey Kenan Evren'den gerçekler
Tuhaftı belki kamufle olmuş bir baba
Bir yeşil, bir olta, nereye baksam düz ova

Kalender gözlük kırıldı
Bi' gazete küpürünün yırtılmasıyla hafızama kazındı
Hariçten küsuratlar soyadım oldu atıldı
Öldüğümü anımsadım doğduğumu unutmayıp

En yeşil devrimin en sonbahar darbesi
Kim yetişti dibine düştü cennet bahçesinde elma
Tanrı zorla beslemişti ademi, dedi ki:
"Kadın için ağacı yakma"