Kara Gün

[Verse 1: Kodes]
Al bu kalbimi ki aldın işte parçala
Ellerinde gençliğim durma harca lan
Hangi hayatımdan bahsediyorsun nerde ha?
Sen değil miydin ümit verip sonra terk edip giden?
Kar beyazı gibi lekesizdi aşkım su kadar net
(Sen) aydınlık ve karanlığın arasındaki bir set
Hayır mısın şer mi bela mı lütuf mu?
Susma cevap ver güneş misin kutup mu?
Hangi sözle anlatılırsın ki izahın yok
Tarif edecek hiçbir şey yok
Hayal misin gerçek mi yaşam mı ölüm mü?
Öyle zor ki seni anlamak kurtuluş mu zulüm mü?
Heves değildin, takıntı hiç değil!
Önce heyecan oldun sonra kalbimin çarpıntısı
Sayende kaybettim kendimi gören var mı?
Neredeyim duyan var mı?

[Nakarat: Kodes]
Hoş geldin ölüm hoşça kal aşkım
Yastayım bugün benim kara günüm
Benim gözyaşım benim gülümsemem
Bugün ben yolcuyum bu benim yolculuğum

[Verse 2: Taladro]
Düştüysen dara, numaram aynı tatlım ara
Senin ne kalbin yara, ne göz altların kara!
Merhametin, usulün, namusun ve gençliğin
Hatta geçtiğin bütün yollar hep para!
Bu yüzden mevzu koptu geçmişimizde
Bu yüzden serin kanlıyız, bu yüzden tecrübe bizde!
Kalbimiz temizdi, sevdiğimizde
Ama sayende küf oldu tüm gençliğimizde…
(Gel izle!) Ellerimde kan! Geceler yaş…
Beyniniz fazlaca dar
Ne badireler hatta ne katiller var
Söyle kafanda ne planlar ne dünyalar var? (Gel izle!)
Kalbi tam acıtan nesi?
Sayemde buradasın, sence sen nesin?
Pişmanlık bir kalbin çok güvenmesi
Sanma döneriz artık
Ölüyüz! Varsın dünya dönmesin…

Hoş geldin ölüm hoş çakal aşkım
Yastayım bugün benim kara günüm
Benim gözyaşım benim gülümsemem
Bugün ben yolcuyum bu benim yolculuğum