Kangrenli Parmağım

[Verse 1]
Doyumsuz egon, gocun ve defol
Savunma hattınızdan içeri girdi mekanize
Ilkelerime ters düşen bu megalomanlık safhasında düşmanlarım
Ellerinde kozlar vermiş pek güzel

Börtü böcek kül sen sinirlenince kör topal ne varsa anlat
Ulan sen hayat mı gördün!
Perdeleşmiş beyninizde düşünceler tekdüze
Kronik aptallıklarından bıktım herkes demem

Psikolog kesildiniz ve aynı anda hasta
Başka duvar yokta sanki boş bi yalana yaslan
Sen aslansın kaplansın be senden iyisi Mars'a karşı
Münеccim dölüyle beslenеnden uzak kalsın

[Verse 2]
Uyardım, dinleyip de bi' kere kafana takmadın
Zamansız tepkilerime maruz kaldın şimdi ağla dur
Kangrenli parmağımdın seni çekip kopardım
Hasetle bakma gözüme ben "bilinç altıma kaçırdım!"

Kara kaşın ve kömür gözün bizim bur'da geçmez
Tipine bakmam ağzından çıkanlar fikir için yeter
Garnizonda barut koksa bizde ateş yakarız
Bayraklarımı çektiğim bu gönde hiç bi' ele yetmez

Sözünde kıvıran insanın özünde bi' bokluk var
Öncelerden abi diyorlardı şimdi muammalar
Boş cesaret arkasında saklanın siz kanı bozuklar
Kendinizle çelişir oldunuz Ados kapında bak!