Kan Parkada Kaldı

[Verse 1]
Ölümden bahsederken yumruğunu kaldıranlar
İdeolojik kitaplarla kimyanıza saldır'caklar
Kabuslardan tanıyanlar
Kaybettiğine inandığınız çocuklar bi' gün silaha sarıl'caklar

Hayat uçurumdu kenarında bekliyo'duk
Fırtınanın kopmasını, rüzgar bile esmiyo'du
Altımızdan kaydı dünya, öyle düştük
Fırtınadan korkanlar demediler "Geçmiş olsun"

Her şey birden bire kapkaranlık, günden güne altta kaldık
Sessiz kalmaktan bıkanlar art'cak artık
Bu kaderi biz yazmadık biz bozarız
Kim kazanır? Tahmin değil bu kıyamet kop'cak artık

Saraylara telaş düşer sokaklara kaos
Bizim içimize ateş düşer bekliyoruz inadına yalanların
Güzel günler, kalan kalır giden gider
Şafak vakti birden düşer tek bi' tohum inancıma

Bahtımız karardı, güneş çok arkada kaldı
Adalet dediğiniz buysa bizden çok arkadaş aldı
Bu tarafa koşanlara saldır!
Önünü göremez artık, gözü arkada kaldı

[Hook](x2)
Bi' damla kan parkada kaldı
İntikamı sokakta bez pankartlara kaldı
Herkesten fazla bizim bu gökyüzü
Zannetmeyin aydınlık karanlıktan korkanlara kaldı!

[Verse 2]
Asıl gerçek var edenler çalışanlar var gücüyle
Nasıl dön'cek yoksa dünya? Dağ dayanmaz sermayeye
Ama aslan payı onda, sana kemik ver'cek
Mecaz değil, evlat besle ince kıyım ucuz etle

Altta kal'can fakirsen, üstte başta yoksa bi' şey
Ahlak adı altında tüm saçmalıklar her kesimden
Kabul gör'cek nedir derdin derse, "Bi' şey yok" de
Hepsi akıl ver'cek kendi hayatının gölgesinden

Öğretilmiş bi' kez insana haline şükredip
Olmayacak duaya amin demek göstermeden özveri
Doğası araştırmak ve düşünmektir örneğin
Ancak herkes her soruya cevaben gök kubbeyi gösterir

Aynı yerden bomba gelir, bedavadan zorla değil
Semaya bak orda değil
Kaldı yerde bedenleri harabede, toprak değil
Çocukların yüzüne bak korkak herif!

[Hook](x2)