Kalk Ayağa

[Verse 1]
Odamın penceresinden izlerken insanları
Sofralarda yiyebilirsem tatmadığım aşı
O gün başarının keyfini sürebilirim canım
Lakin ailen bile güvenmezse fayda etmez maneviyat

Saçmalamadım, zaman istediğimi yapmadı
Tırnaklarım yağmalanır, her sabahım kan tadı
Moral sıfır dövüşmek yalan öldüğünle kalırsın
Hayatı gülerken ayıkmaz ağlarken tanırsın

Soramazsın bir parkta bütün düşlerini asarlar
İstediğini tasarla, yaşatmaz hayat bi' anda
Mutluluk sade masalda, palavradan sırıtma
Önce [?] sonra cebin ütopyanı sınırla

Teselliler fayda etmez yalandan hep kalanlar
Ve bi' elmanın hatrı için ateş kusar boğazlar
İnsanlar bunu tuhaflar düşünmek hayli sanat
Benim hayalim kravat değildi katılmak [?jantlara?], kalk

[Nakarat]
Bir tek dert ortada
Yere düşmezdik korkmasak
Kalk ayağı, hedefi zorla bak
Ele güne rezil olmadan

Bir tek dert ortada
Yere düşmezdik korkmasak
Kalk ayağı, hedefi zorla bak
Ele güne rezil olmadan

[Verse 2]
Sokağın adaleti yok boşuna kan terini saklama
Günü gelince susucan alışıcan vedalara
Hayat bedavadan görünür al başını dağlara
Ve bütün öfkeni kusmaktasın küfür kitaplara

Zaman bi' dak'kada yıpratır gözlerde kan çanak
Binalarla alçalan bi' dünya söyle kaç para
İstediğim sanat fakat babam bekler diploma
Ve hayal gücün uçar gider dönebilir kriptona

Bunu söyleme onlara, onlar istedi kopyalar
Bu kadar çocuk olmazdın ne istediğini sorsalar
Sakın yürüme [?kollara derdi, anlat akorlara?]
Deli diyen herkese de [?] ütopyadan

Pes etmedim dertlenip, derdimi yazdım buraya
Yakınmadım sorana, hisleri duyan duyana
Uyan boşa mı bu çaba, önümde koşan koşana
Yıkık bi' binada çığlık atan karanlık odalar

[Nakarat]
Bir tek dert ortada
Yere düşmezdik korkmasak
Kalk ayağı, hedefi zorla bak
Ele güne rezil olmadan

Bir tek dert ortada
Yere düşmezdik korkmasak
Kalk ayağı, hedefi zorla bak
Ele güne rezil olmadan

Bir tek dert ortada
Yere düşmezdik korkmasak
Kalk ayağı, hedefi zorla bak
Ele güne rezil olmadan

Bir tek dert ortada
Yere düşmezdik korkmasak
Kalk ayağı, hedefi zorla bak
Ele güne rezil olmadan