Κακές Ιστορίες (Kakes Istories)

[Verse 1]
Πόσα να πω να ξεδώσω;
Τι άλλο να πω για να φύγει;
Έχω στεγνώσει από ήχο
Πιο κρύος και απ'τη σελήνη
Στη λογική μου σκουπίδι
Στο στήθος λεπίδι
Όση ζημιά μου'χεις κάνει δε μου'χει κάνει ούτε η μνήμη
Δε κάνω ραπ να χορεύεις
Κάνω ραπ για τον πόνο
Έχω τη νύχτα στα χέρια
Και ένα πνεύμα στον ώμο
Όλα κυλάν βαρετά
Με δρομολόγια γνωστά
Σ' όσους φύγαν προσευχή να 'ναι όσοι μείναν καλά
Τόσο κενός τελευταία που τι να γράψω δεν έχω
Δεν είμαι πλεον για πολλά και από παιχνίδια απέχω
Κάτι τον καίει τον δικό σου
Το τι κάνω γυρεύει
Ή το ραπ μου γουστάρει και να μου μοιάσει απλά θέλει
Στο πρόσωπο χέρια
Η παράνοια στη πλάτη
Και δε τσουλάει το γαμήδι όσο το 'χω ανάγκη
Έλα πιο κοντά, ξέρω δεν αλλάζει και κάτι
Να μπεις, να δεις, να βγεις, να φύγεις μη ρωτήσεις πότε θα 'ρθει
Αυτά τα flows φοράω, αυτά τα flows μου πάνε
Αυτά τα beats θα πατάω, αυτά τα beats που βρωμάνε
Για πόσο ακόμα εδώ;
Πότε θα αλλάξω ρωτάνε
Ίδιες κακές ιστορίες, αφού στα ίδια γυρνάμε

[Chorus]
Περπατάω σαν να τους κυνηγάω βλέμμα τρία εξήντα
Κακές ιστορίες, σε γειτονιές και πλατείες
Νεύρα, φοβίες και ένα κουτάκι σπίρτα
Κακές ιστορίες, απ' τα πατρικά μας σπίτια
Περπατάω σαν να τους κυνηγάω βλέμμα τρία εξήντα
Κακές ιστορίες, σε γειτονιές και πλατείες
Νεύρα, φοβίες και ένα κουτάκι σπίρτα
Κακές ιστορίες, απ' τα πατρικά μας σπίτια

[Verse 2]
Πόσα να πω να ξεδώσω;
Αυτή η δίψα δε σβήνει
Όλοι μου λένε βγάλε δίσκο βλάκα μπες στο παιχνίδι
Να τα γαμήσουμε όλα γιατί αυτό μας αξίζει
Η ιδέα με καυλώνει, με τρομάζει η ευθύνη, ah
Μοναχοπαίδι απ' τη γέννα
25 Σεπτεμβρίου το φθινόπωρο στο βλέμμα έχω
Ναι, ευλογημένος στο πνεύμα
Μα το μυαλό μου ζυγίζει πιο πολύ από εμένα
Άνω πόλη γαλλικό και άνω πόλη ξανά
Τα κλειδιά μου στον κρίκο
Στο τζιν κορδόνι σφιχτά
Ο μπαρίγκες στη ροντόντα μου σφυράνε συχνα
Όλοι κρίνουν απ' έξω νομίζουν πίνω πολλά
Είμαι ο Φωτάκης μαλάκα, ρώτα για μένα στη Ξάνθη
Γαμώ το δεύτερο λύκειο και όσους το παίζανε κάποιοι
Γαμώ τη Σύρο, τη σχολή και έλα πες με μπαστάρδι
Γαμώ τα ψυχολογικά μου θέλεις να μου πεις κάτι;
Κενές συζητήσεις μα πιο κενά τα μυαλά
Ξεχνιέμαι παροδικά, να διώξω τη μοναξιά
Έχω τη λύπη μητέρα ευθύνη και παγωνιά
Και θα αλλάξω το flow μου οταν νιώσω καλά
Πόσο γρήγορα παίζεις;
Πόσο γρήγορα φεύγεις;
Πόσο ίδιες κινήσεις;
Πόσο ξέρω τι θέλεις;
Τώρα πες πως το παίζω
Μα δε πείθεις γαμώτο
Καμιά καριόλα δεν αξίζει όσα μπορώ να της δώσω

[Chorus]
Περπατάω σαν να τους κυνηγάω βλέμμα τρία εξήντα
Κακές ιστορίες, σε γειτονιές και πλατείες
Νεύρα, φοβίες και ένα κουτάκι σπίρτα
Κακές ιστορίες, απ' τα πατρικά μας σπίτια
Περπατάω σαν να τους κυνηγάω βλέμμα τρία εξήντα
Κακές ιστορίες, σε γειτονιές και πλατείες
Νεύρα, φοβίες και ένα κουτάκι σπίρτα
Κακές ιστορίες, απ' τα πατρικά μας σπίτια