Kaharman II

[Intro: Mira de Leòn]
Жас адамның кейпін
Айнамнан іздеймін
Жараса ма маған
Жарысқан бір заман

[Verse 1: jeltoksan.]
Бүкіл әкелер бала болған
Ұлым өзімдей болса деп қалаған
Көктем келгенде
Бүршік гүл жарады
Жіптер үзіледі
Бос қала ұя
Ешкім ренжімейді ешкімге
Не көрсе соны іледі
Сосын кетеді шешуге
Өзінің жұмбақтарын
Өз орнын жұмақтағы іздеуге
Табуға, жағуға өз шамын
Менің әкем маған «келмейді бұл сәт қайта оралып» - дейді
«Бір-екі тауды құлатып әп-сәтте қайта ораламын» - деймін
Еш уайымдама мен әрдайым тура жолды іздеймін
Өйткені тұсбағарың сенің берген тек соны көздейді
Мен қам жемеймін

[Chorus: Mira de Leòn]
Бүршік гүл жарады
Келгенде көктем
Тағатсызданып
Жатқа айналады
Бесікте өскен
Армандарың

[Verse 2: jeltoksan.]
Ауыр көрінгенімен кейбір сөздер мен істер
Мәнін түсінеміз уақыты келгенінде
Ренжігеніңменен бастан сипамады деп
Солай ғана шыңдалар, шыңға апарар қасиеттер
Өтеді де кетеді
Уақыт өтеді де кетеді
Соқтығысып жүргеніңде
Білмей жанға не керек екенін
Қамалып жек көретін кеңселерде
Симайды бастар үлкендермен
Мініп алдың мінезіңе, тағы да
Сенім бар 3 текше метрге ғана
Түн ұйқымның тыныштығын қарап
Дұрыс басып өлшеп қадамдарды
Кісендеп қажет жоқ ойларды
Бәрі қарапайым
Не етсем пайдам
Қайдан келдім және қайда барамын
Арман тұнған кең дала дайын
Енді маған қара

[Chorus: Mira de Leòn]
Бүршік гүл жарады
Келгенде көктем
Тағатсызданып
Жатқа айналады
Бесікте өскен
Армандарың