Kafamın İçini Görsen Ne Güzel Olurdu

[Verse 1]
Gelin retinamdan içeri ve asansör var or'da
Hayal mahsulümü biçelim, milyonlarca kat yukar'da
Kafamın içini göstereyim, anılar dirilsin
Buralar hayal ettiğinden büyük, zekiyim bilirsin

Nihayet orada yirmi yıldan fazla sürmüş gibi
Işık yanar ötende fakat biraz sönmüş gibi
Bi' kadın köpek severken bütün köpekler ölmüş gibi
Sanki ölümlerle bana bir şeyler anlatır gibi

Okuma bilmeyen bi kadındı, öyle geçip durdu
Bakması da yetti, nefretim yüzümden okundu
Belki Güneş sisteminde dünyan olmak istedim
Bu yüzden çırpınırken etrafında dönüp durdum

Bir ışık daha yanar, sevdiğim bütün şarkılar çalar da çalar
Duyuldukça bana bir şeyler anlatır gibi
Kafamda koşturup duran benim çocuk yanımdı
Belki bıraksaydım seni, kaybolup benimle kalırdın

[Nakarat]
Yükseklere çıkmaya geldim, basit köleliğinizi yıkmaya geldim
Rüyaların olmaya geldim, kafamın içinde dolaşmaya geldim
Yükseklere çıkmaya geldim, basit köleliğinizi yıkmaya geldim
Rüyaların olmaya geldim, kafamın içinde dolaşmaya geldim

[Verse 2]
Bi' hayal saçlarına dizilmiş gibi
Dağınık yaşam formları bir olup üzülmüş gibi
Özgürlük direnmekten daha güzeldi bilinçaltım alındı
Bi' uyuşturucum olup şu an gözaltına alındın

Bir ışık daha yandı, bağıran bir ses
Ağlayan bir kadın fakat hiçbir görüntü yok
Yaklaşınca, sevdiğim tüm filmlerin acıklı sahneleri
"Sev" der gibi birleşip de bana gülümsüyor

Bi' kadın silueti sade beyaz dumandan
Karanlıkta sarhoş sendeleyen beyaz dumandan
Kitap kokan kadın, gün ağarana kadar öldü
Gidildi belki kabul ama bi' sigara gibi döndük

Hiçbir Tanrı, hiçbir vücut beni yalnız bırakamaz
Sonsuz karanlıkta düşünceyle yalnız kalınamaz
Bu ikili bilinçaltımın yazılmış hikayesi
En güzel şarkımı yazdım, artık efsanesin

[Nakarat]
Yükseklere çıkmaya geldim, basit köleliğinizi yıkmaya geldim
Rüyaların olmaya geldim, kafamın içinde dolaşmaya geldim
Yükseklere çıkmaya geldim, basit köleliğinizi yıkmaya geldim
Rüyaların olmaya geldim, kafamın içinde dolaşmaya geldim

[Verse 3]
Kadına şarkı yazılmadı, kadın şarkı oldu
Adına hikayeler anlatıldı, Tanrı doğdu
Milyonlarca fikrin içinden çıkardım, olmadı
Kafam karanlıktı, gelen ışık da kaçtı durmadı

Bir ışık daha yandı… Sanki karelerden örtülü
On binlerce figürle tüm anıları gördüm
O kadar yakınken bir tanesini çekip alamamak
Kalabalıklar içinden bir seni çekip alamamak

Işıklar yanar… Bu kez bir adam tok sesiyle
Bildiğim tüm güzel şiirleri okur gibi
Sessizce yaklaşıp kulaklarına fısıldar oldum
Bu kadına aşık olsaydım en büyük şair ben olurdum

Asıl yaşam için sana ölmek vadedilir
Sana kafamda gerçek bir yaşam var ettim
O gün ölmediğin içindir, bugün yaşıyorsun
O gün ölmediğim içindir, bugün yazıyorum

[Nakarat]
Yükseklere çıkmaya geldim, basit köleliğinizi yıkmaya geldim
Rüyaların olmaya geldim, kafamın içinde dolaşmaya geldim
Yükseklere çıkmaya geldim, basit köleliğinizi yıkmaya geldim
Rüyaların olmaya geldim, kafamın içinde dolaşmaya geldim