Jestem synem mego ojca

Jestem synem mego ojca
Jestem ojcem mego syna
Każdy z nas osobno wzięty
Całą resztę przypomina

Nie potrafię się odróżnić
Od swej własnej jego twarzy
Chociaż twarz zupełnie inna
Może czasem mi się marzy
(może czasem...)

Ojciec ojca mego ojca
Patrzy na mnie z głębi życia
Choć już nie ma ani ciała
Ani duch do ukrycia

Dam mu swoje własne ręce
Dam mu moją własną głowę
Niech pożyje sobie jeszcze
I niech czasy pozna nowe

Skoro tak się pcha do świata
I nie daje mi spokoju
Niech poleży w moim łóżku
Niech postoi w przedpokoju

Nic mu więcej dać nie mogę
Choć jest przodkiem mego przodka
Niż to życie przypadkowe
Które mnie samego spotka

Jestem synem mego ojca
Jestem ojcem mego syna

Słowa: Michał Zabłocki