JAUL / sponty. - Manga

Μπηκε ο Ιουλιος και ο Ιουλιος ακομα
Αναζητα την προπερσινη του φορμα
Κλεισμενος μες το σπιτι ολη την ανοιξη
Λες και εκανα τιποτα αλλο ολο το χειμωνα
Περπατητο στην αστικη φυλακη
Ακουστικα και τον Γκουβου παντα σε επιφυλακη
Κρυφτο κυνηγημενοι σε εποχη πιστωτικη
Με τις πλατειες ολες μπλε και χακι
Και ολοι μου λενε οτι εχω αδυνατισει
Μα εγω αδυνατω να βαλω στο χλιαρο στη βρυση
Ενα χρονο Κουλη 3,5 Τραμπ σε περιπτωση που αναρωτιεσαι αν εχεις ξυπνησει
Γι αυτο απελπισου και πνιξου μες την αδρανεια
Μεχρι να αναδυθεις στην επιφανεια
Πεφτουν απ το κενο τα αδερφια μου σπανε καλαμια
Καλωσορισατε στον πλανητη παρανοια
Οι φιλοι μου ακροφοβικοι που στεκονται στην κοχη
Τριπημενοι απο του νομου την ξιφολογχη
Και οι φιλες μου καθε μερα παλευουνε για καταλαβει ο βλακας τι σημαινει οχι
Ολοι δεμενοι στου φοβου τον πασαλο ευνουχισμενοι πνευματικα με μισος ατσαλο
Μας πεισανε οτι αγωνας μας λεγεται μπαχαλο, μονος στοχος το πτυχιο και το μπατσελορ
Ζουμε μεσα σε ταινια του Τιμ Μπαρτον
Αγναντευοντας απο το Στρεφη την Αρκτο τελικα το ονειρο βγηκε σκαρτο
Και τωρα τελευταια πινω πιο λιγο νερο και απο τον κακτο
Οι καιροι ειναι δυστοπικοι σαν να διαβαζω Manga
Γεμισανε με λιτικα τα παρκα
Ο εχθρος μενει σε βιλα οχι παραγκα
Και ερχεται με λιμουζινα οχι με βαρκα

Μεχρι να βγουμε απο το ονειρο
Μεχρι να παρουν φωτια τα κελια
Μες τις καταιγιδες να αναβουμε σπιθες μεχρι να μας βαλουν θηλια
Σε Manga σελιδες να καιμε ασπιδες μεχρι να μας βγει η μιλια

Θα το φτασω στο τερμα σαν να ειμαι σπριντερ
Οσο οι τσεοι μεσα στην κλουβα λιωνουν στο τιντερ
Παιζουνε candycrash πινουν κατασχεμενα βγαινουν χτυπανε και ψεκαζουνε ληγμενα
Και θα το φτασω στο τερμα για τις πλατειες τις φτωχικες συνοικιες και παιδια διπολικα
Φτηνες δικαιολογιες τσιγαρα φτηνα ποτα
Ξερουμε τις πινακιδες απ τα περιπολικα
Ο γείτονας μου πήρε δεύτερο αμάξι
Ακόμα με στραβοκοιτάει για απλήρωτα κοινόχρηστα
Ψηφιζει δεξια για ασφαλεια και ταξη και κρατιεμαι μη του κανω τα μουτρα του να ειναι αγνωριστα
Περνανε οι μηνες αποβαλλονται τοξινες και αυτοι βγαζουνε μαχαιρια για τις κωλοζελατινες
Μας ξυπνανε οι σειρηνες αγχη φρικες σκοτοδινες θα γεμισουν του ασυλου οι κλινες απο παιδια
Ψεκαζουν τα αλανια βαγονια με χρωμα και αλλοι φτυνουνε κουπλε για να λυγιζουνε σαγονια
Δεν εφαγα καψωνια απ τους βλακες με τα γαλονια
Εχω φτυσει τα πνευμονια στο χωμα απ τα δακρυγονα
Η πολη μου βρωμα σαν να ειναι σκουπιδοτοπος
Και εγω παλευω να παραμενω νομοτυπος
Μοιαζω με τους υπολοιπους μα λιγο ειμαι αλλιωτικος
Μου λενε καλη τυχη και ας ξερουν οτι ειμαι κακοτυχος

Μεχρι να βγουμε απο το ονειρο
Μεχρι να παρουν φωτια τα κελια
Μες τις καταιγιδες να αναβουμε σπιθες μεχρι να μας βαλουν θηλια
Σε Manga σελιδες να καιμε ασπιδες μεχρι να μας βγει η μιλια