Jaki z tego morał?

[Verse 1]
Znów piszą w internetach te półgłówki
Ktoś znowu narzeka, resztę ma za durni (ma za durni...)
W gazetach czytaj artykuły, a nie nagłówki
Bo to na co czekasz wymaga głębszej konkluzji
Hej, heeej
Mamy pełne lodówki, prywatne strefy komfortu
Jedni opasłe aktówki lub tanie piwo z dyskontu
Relacje z frontu mamy codziennie w telewizorach
Patrzymy jak płonie świat, jaki z tego morał?
(nie wiem)

[Hook x2]
Mamy te pełne lodówki, prywatne strefy komfortu...
Jedni opasłe aktówki lub tanie piwo z dyskontu

[Verse 2]
Wczoraj wybuchła znów kolejna bomba (kolejna bomba...)
Świat zaczyna jak krater wyglądać (jak krater...)
Nie mam pomysłu nawet na naprawę (o nie, nie, nie)
I nie mam chyba chęci by go znaleźć (by go znaleźć...)
Szerokie kominy, wypuszczają toksyny
Skurwysyny, nie znają poczucia winy (poczucia winy...)
NIkt nie chce brać (nikt) odpowiedzialności
Każdy woli podpisywać akty własności
I co się właściwie z nami dzieje, nie wiem (no co?!)
I kto wyznacza granice, które dzielą ziemię? (kto?!)
Kto decyduje o tym, kogo jest ten teren?
Chyba wystarczy tych rozterek, bo trafię pod celę...

[Verse 3]
To nie jest gra o tron
Bardziej gra o stołek
I szkoda, że moja Daenerys
Wygląda jak Magda Mołek
Ja i moje compadre to nie żadne obiboki
Pół życia w garniaku, jakbym ciągle grał w The Office
Ej, ej, eeej
Dla mnie ten świat jest już serio żałosny
Ej, ej, eeej
W Lidlu biją się o Crocsy
Ej, ej, eeej
Sami prawnicy i crossfitowcy
Chcą zakazać ci szczepionek, bezglutenowcy
Czaisz?
Mnie to przestało już bawić
Zaczęło drażnić, budzić omamy
Ważne są dni, których jeszcze nie znamy
I takie tam inne banały
Wow, ale stop, przestań, skąd u Ciebie ten pesymizm?
Bo strefa komfortu została zniszczona przez taki tam cynizm, kminisz?
Łap Last Minute na wakacje w Rimini, zrób se dziubek z selfie stick'a
Pokaż jak się ładnie ślinisz
A jak Pan Kim Jong Un, zdetonuje bombę
To wtedy chętnie posłucham o szkodliwości pustych kalorii, o