İtirazim Var

[Verse 1: Müslüm Gürses]
İtirazım var bu zalim kadere
İtirazım var bu sonsuz kedere
Feleğin cilvesine hayatın sillesine
Dertlerin cümlesine itirazım var

[Verse 2: Ceza]
Hayatın en başında felek karşımızda mı kaldı
Yaşamın kıyısından ömür zaten çok yol aldı
Elimde bir kalem bir kağıt kimi zamansa hüznüm
Dünyaysa çelme taktı düştük bazen hep penaltı
Bir istediğim bir istemediğim günler
Hayır beklediğim kendini iteklediğim
Ve yere düşünce teklediğim
Sırlarım gecemde gizlidir güneşten sakladım
Bazen umutlar da söner ayışığından aldığım
Yüreksiz olan zevksiz gelip geçer her mevsim
Kabartma fazla nefsin yürekli olan sevsin
Karanlık odam sessiz düşüncem pek bi keyifsiz
Haksızlık damarlarımda gezenlerdir en renksiz
Hançeri var hayatın hayata sırtımız dönük
Bir mazeretim yok benim yolun sonu zaten ölüm
İstediğin kadar bağır kimse duymaz son sözün
Adaletiyse bu dünyanın itirazım var gülüm

[Verse 3: Müslüm Gürses, Ceza]
Yarım kalan sevgiye şu emanet gülmeye
Yaşamadan ölmeye itirazım var
Kapanmış yolların hanında bekleyen yolcuyuz
Umutla yolun en sonunda duvar hariç komşuyuz
Bir yalan bin yılandan beter binbir yalancı heryerlerde
Peşinde milyon keder repler yetmez çare derde
İsyanım hem sözlerim hem gözlerim hem özümde
Özlediğim birçok şeyde var hiçbiri yok yerinde
İstediklerinle yapamadıkların hep aynı mı
Bilmem ben ama hep aynı yerde bekliyorum yarını

[Verse 4: Müslüm Gürses]
Ben hep yenilmeye mahkum muyum ben hep ezilmeye mecbur muyum?
İtirazım var bu yalan dolana benim şu dertlere ne borcum var ki?
Tuttu yakamı bırakmıyor benim mutlulukla ne zorum var ki?
Bana cehennemi aratmıyor bana cehennemi aratmıyor