İstanbul’da

[Verse 1]
Boğazda satırlarım boğazda düğümlendi
Hayallerim kırıldı ardı kesilmedi
Birkac soru var bıktım aynalara sormaktan
Baktım etrafıma kimse kalmamış
Rüyadaydım uyandım yar beni yanına almamış
Bir öpücükle yalandan gülücük seni senden alır
Bazen dört duvar arasında sorulmaz hatır
Hatrı vardı yılların yalanların sıktı artık
Yetmicektim kandım kendi kendime konuştum
Sen yoksun bu gece hayallerimle buluştum
Yıldızlarla konustum mektupları okudum
Ortada bir delil bırakmasanda Ortada bi delil bıraktın
Neden acaba ben ağlayınca sende ağladın
Terkedildim değer verdim çok sevdim yılmadım

[Nakarat]
Bu sabah yine her sabahki gibi sıkıldım İstanbuldan
Moralim bozuk ceryan kesik
Hele bide sen yoksun ya çok yazık

[Verse 2]
Acıdığın icin dönme bırak! densiz öleyim
Beni rüyanda görme Ya Rab! ben onu göreyim
Çok aradım korktum tam buldum derken soldum
Yarını bekledim günlerim solsun Bugün boş kaldı ellerim eylülde
Nerde sevdiğim Çektiğim derltlerin
Hesabını yapamam hesabnı ben
Bir resme beni muhtaç ettin seni basıma tac ettim
Ardına bakmadın ama sen gittin
Ben nerde hata ettim ben inanıyorum ki dostlarım var
Anca konuşur!! beni anlıyorlar mı siktirsinler
Umrumdalarmı gitsinler sizi istemiyorum anlayın artık
Gidin basımdan cok kalabalık oldu buralar
Kalbim taşlık Bu kız acıya alışık
Sıkıldım İstanbul'da bunaldım istanbulda
Yalnızım İstanbul'da sen yoksun İstanbul'da

[Nakarat]
Bu sabah yine her sabahki gibi sıkıldım İstanbuldan
Moralim bozuk ceryan kesik
Hele bide sen yoksun ya çok yazık

[Verse 3]
Gittiğin yerler nasıl bilinmez güzelim
Buralar aynı o günden beri
Yediğin ictiğin gördüğün senin olsun
Anlatma sevip sevildiğini
Gittiğin günden beri ne günlerim oldu
Bazen sevincliydim bazen gözlerim doldu
Sen orada ben burda el ne karısır
Çok acele gelmen lazım bize İstanbul yakışır..

[Nakarat]
Bu sabah yine her sabahki gibi sıkıldım İstanbuldan
Moralim bozuk ceryan kesik
Hele bide sen yoksun ya çok yazık