Ine Irane Man

{متن‌آهنگ «اینه‌ ایران‌ من‌» از فونیکس و نیما نیموش‌}

[ورس‌اول‌|فونیکس‌]
باز منم و یه میکروفون‌
غریبه‌ای نیست‌ که بین‌مون‌ باشه‌
پسر شبیه‌ تو‌ هیس‌ چیزی نگو‌
حالا نوبت منه‌ مگه واسه‌
امثال شما شعبده بَده‌
مگه نگفتی دورم آدم‌ پست‌تر از تو هست‌
می‌خوای تمومش کنم‌ بحث و مسخره ست‌
نه‌ الآن سیبل منی‌
فقط‌ می‌خوام باشم دلقک سیرکت‌ همین‌
می‌خوام باشم مرحمی‌ واسه تسکین دردات‌
می‌خوام‌ ببینی که‌ تاره‌ تصویر فردات‌
وقتی فریاد تو حمله کرد‌ به بن‌بست‌ شخص اول مملکت‌
یه مهره ست‌ تکلیف تو اینه‌ که مترسک باشی‌
هر از چند‌ گاهی خوش باشی کاذب‌ با پشت‌کاری جالب‌
پی هیچ بری‌‌ اینه‌‌ سیاست‌ کثیف‌ نسلی که‌ سوخته‌
و‌ هزار و یک‌ شب‌‌ قصه‌ تکراری‌ فشار و نفرت‌
حاصل سی سال‌ تو سری‌ خوردن‌
اگه فرهنگ فقط رو‌سری‌ بردن‌
اینه ایران من‌ هنو درگیر شب‌
هنو درگیر تشدید فشار‌
و تشویق فساد مهم نی‌
تکلیفت ترجیحه‌ من‌
وقتی‌ دنیا تو مسیر‌
دو‌ هزار‌ و دوازده‌ ست‌

[کورس‌|نیموش‌]
حیف این همه روزایی‌ که گذشتن‌
از من و تو چیزی‌ نمی‌مونه جز حسرت‌
ستاره‌ها که واسه‌ ما بودن مقدس‌
دیگه نیستن چون‌ از ما‌ها گسستن‌(۲×)

[ورس‌دوم‌|فونیکس‌]
محکومی‌ به حبس‌ تو قفس تورم‌
سند تحصن‌ لش‌ من‌ تو خیابون خفه نمیشم‌
حتماً‌ من‌ خون‌‌ دیدم‌ هار شدم‌ زور میگن‌
آب‌خوردن‌ از‌ گلوم پایین نمیره‌
که بخوام شاد کنم‌ پول برا گذران زندگیم‌
شما می‌تونی‌ طعم‌ خوشی رو بم بگین‌
وقتی شانس دروغه‌ مث‌ پازلا‌‌ رو اسید‌
به سارقا رو ندیم‌ همه‌چی ردیفه‌
تبریک‌ به وطنم‌ من از دهه شصت ام‌
دنبال پنیر و کره‌ بعد از‌ پرسه شبونه
من پی بهونه بودم‌ واسه فرار از سکوت‌ یه‌ ملت‌
شاکی از غروب‌ و سقوط یه قدمت‌‌
کودتای نظامی خزنده‌نرم‌
واسه نابود‌ شدن‌ یه پرنده پس‌
که به اسم‌ ملت‌، به قسم‌ قسمت‌
بیگانه شده با روز و مفهوم آزادی‌
دنیا بی‌رنگه پس‌ از توی آلاچیق‌
قد تن ما‌ها نبوده‌ نه غریبه‌ با آتیش
و مهر و محبتی درون ما‌ها نیست‌

[کورس‌|نیموش‌]
حیف این همه روزایی‌ که گذشتن‌
از من و تو چیزی‌ نمی‌مونه جز حسرت‌
ستاره‌ها که واسه‌ ما بودن مقدس‌
دیگه نیستن چون‌ از ما‌ها گسستن‌