Ik wens

Vier uur 's ochtends
Ik word wakker zonder dat ik het wil
En uit de duisternis komen gedachten aan jou

I start to fear and start to feel
That these old cuts may never heal
The film spooled out from your life's reel
Since then nothing has quite felt real

Waking at four to voiceless dark
In the shadows, can make nothing out
In time the room's lit by the dawn
But you're not here to help me carry on

Ik wou dat ik je lach nog eens kon horen
Dat ik gele rozen had zonder doornen
Dat ik je door elke storm kon houden
Dat ik niet meer om je hoef te rouwen

Ik wou dat je zon altijd zou schijnen
Dat dat ik al je pijn voorgoed kon wegnemen
Ik wou dat je meer uren van mijn tijd leende
Zodat je nooit meer alleen zou zijn

I wish that we somehow inferred
The way things were while you used no words
The deep end you seemed to thrive in
But all this time, you were not waving but drowning

De grote broer die ik nooit heb gehad
Mijn leven voor jou, ik vergat
Hoe moeilijk het was zonder jou
Alleen op dit pad, wat moet ik nou ?

Ik wens je een maan die nooit zal wassen
Ik wens je een zon die je rug zal verwarmen
Je donkere nachten verlicht door een baken
Een ochtendkoor om je wakker te maken

Ik wens dat je jezelf aanschouwt met mijn ogen
Ik wens dat ik daar was om je tranen te drogen
Ik wens dat je rivier naar mij toe zou stromen
Ik wens dat je nog leefde, buiten mijn dromen

Buiten mijn dromen
Jij bent hier alleen in mijn dromen

Ik wens dat ik je lach nog eens kon horen
Dat ik gele rozen had zonder doornen
Dat ik je door de storm kon houden
Dat ik niet meer om je hoef te rouwen

Ik wens je een maan die nooit zal wassen
Ik wens je een zon die je rug zal verwarmen
Ik wens dat je rivier naar mij toe zou stromen
Ik wens dat je nog leefde, buiten mijn dromen