Ik Dans Dus Ik Besta

Ik herkende haar op afstand
Ik zag direkt dat zij 't was
Zes jaar lang m'n stille liefde
Zes jaar voor me in de klas
Dat ik ooit haar schaduw was
Dat heeft ze nooit geweten
Ik sprak haar aan maar tevergeefs
Zij was mij vergeten

Niemand ziet me, niemand kent me
Niemand laat me ooit iets na
Ik sta in niemand z'n agenda
Maar ik dans dus ik besta

Ik stond op een trein te wachten
Toen je zomaar naast me stond
Je had nog steeds die zelfde ogen
En nog steeds dezelfde mond
Dat ik ooit jouw sleutel had
En ook weer ben verloren
En dat ik zielsveel van je hield
Dat schijnt je nu te storen

Als ik op de dansvloer sta
Begin ik pas te leven
Dan kan er niemand om me heen
Al is het maar voor even