Ίδια Γωνία (Idia Gonia)

Μια καρδιά με εκατό σκαλοπάτια σερί βράδια με κόκκινα μάτια
Θέλω οι γονείς μου να τα έχουνε όλα μα η χώρα δεν επιτρέπει παλάτια
Ο βυθός μου δεν έχει μαργαριτάρια όσο μέσα τόσα σκοτάδια λες και είχανε πέτρες τα μαξιλάρια
Έκαναν ήσυχα βράδια με αγχολυτικά χάπια
Στα μανιτάρια χαμένοι φίλοι αλλάζουν τα πάντα μαζί οι κύκλοι

Και έμενα με έδειχναν και έλεγαν πείσμωσα και τώρα αλλάξαν οι τίτλοι
Με πίστη και θέληση και ας είναι καλύτερα κάθε πέρυσι αρνήθηκα να δηλώσω παραίτηση
Ότι θέλω το στοχεύω και εκτέλεση νιώθω σαν cyborg μα θα κάνω οτιδήποτε θέλω δεν με νοιάζει τι λέει ο Simon
Με έχουν αλλιώς στα παιχνίδια μπασμένο, τρίχες ασπρίζουν γι’ αυτό καπέλο τυχαίνει στα δύσκολα να μαθαίνω μέσα μου χάος οπτικά υγιής μην πειράξεις δικό μου γιατί αρρωσταίνω
Δεν είχα διάθεση και μου είπαν γράφτα στο απόλυτο τίποτα φωτίζει η κάφτρα σαν δορυφόρος το έκτο μου τσάκρα, πρησμένα τα μάτια,οδηγούν στα άκρα δυνατός όπου και όποτε πρέπει ένα μυαλό όμως πόσο να αντέξει ευτυχώς είχα ανθρώπους όταν μου μπαίναν σκέψεις να γίνω απλά σκέψη

Με βλέπουν όρθιο στην ίδια γωνιά σαν να μην πέρασε μέρα και ώρα στο ίδιο σημείο σαν φωτογραφία χτυπήματα τόσα κεφάλι και σώμα.. στο ίδιο σημείο σαν φωτογραφία χτυπήματα πόσα..