Η Νύχτα Που Έπαψα Να Μεταφράζω Τις Σιωπές (H Nixta Pou Epapsa Na Metafrazo Tis Siopes)

[Intro]
Καμιά φορά φτάνουμε στη νύχτα που κι εγώ γύρευα πάντα
Στην νύχτα που δεν θα χρειαστεί να απολογηθώ σε εχθρούς και φίλους
Στην νύχτα που καταλάβαμε ο ένας τον άλλον χωρίς να πούμε λέξη
Στη νύχτα που έπαψα να μεταφράζω τις σιωπές

[Verse]
Ήθελα πάντα μία νύχτα να μοιραστώ όσα δεν είπα
Να κοιταχτούμε μέσα στα μάτια, να μην μας χωρέσουνε 10 δωμάτια
Να μην την πέσουμε πριν το ξημέρωμα, να σε μυρίζω για το ημέρωμα
Να μου γελάς και να ξέρω πως θα σαι μαζί μου ως το λευτέρωμα
Να περπατήσουμε πάνω σ' εκείνα που λέγανε όλοι πως δεν θα αντέξουμε
Να γίνουμε ένα για μια φορά, να γίνουμε ένα χωρίς να προσέξουμε
Να φυλακίσουμε τ' ''αύριο'' μήπως και δούμε επιτέλους το ''σήμερα''
Να σταματήσουμε πια να εκσπερματώνουμε μίζερα
Ήθελα πάντα μια νύχτα, να γίνω σκνίπα
Όσα ακούσεις να λέω, να εννοώ και να είναι αυτά που θα ξέρω γιατί στα είπα
Να ψιθυρίζω στιχάκια, χωρίς ιδιαίτερο νόημα
Να σε κοιτάω σαν την πρώτη φορά και να τρώω το ίδιο κόλλημα
Να χάνονται οι σκέψεις στο μάτι μου, να κρύβεις το κάθε μου ελάττωμα
Να βρίσκω αφορμές, να κλέβω στιγμές, μπουκάλια να αφήνω στο πάτωμα
Ήθελα πάντα μια νύχτα, να μείνει κάτι, να γίνει κάτι
Να μην μπορούν να μας πουν οι σιωπές, πως δεν ματώσαμε για αγάπη